Wyrok NSA z dnia 31 maja 2012 r., sygn. II OSK 2531/11

Dyspozycja art. 58 § 1 k.p.a. wymaga "uprawdopodobnienia" braku winy, nie wymaga natomiast "wykazania obiektywnych przeszkód". Osoba zainteresowana powinna zatem uprawdopodobnić brak swojej winy, czyli powinna uwiarygodnić stosowną argumentacją swoją staranność oraz fakt, że przeszkoda była od niej niezależna i istniała cały czas, aż do wniesienia wniosku o przywrócenie terminu. Uprawdopodobnienie braku winy powinno jednakże odnosić się wyłącznie do kwestii przyczyn niedotrzymania terminu, a nie być skierowane przeciwko podstawie prawnej lub okolicznościom faktycznym dotyczącym samej decyzji.

Teza od Redakcji

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Wojciech Mazur Sędziowie Sędzia NSA Małgorzata Masternak-Kubiak (spr.) Sędzia del. NSA Anna Żak Protokolant Anna Jusińska po rozpoznaniu w dniu 31 maja 2012 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej sprawy ze skargi kasacyjnej S. B. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 3 sierpnia 2011 r., sygn. akt VII SA/Wa 1024/10 w sprawie ze skargi S. B. na postanowienie Mazowieckiego Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego z dnia [...] kwietnia 2009 r. nr [...] w przedmiocie odmowy przywrócenia terminu do zgłoszenia zarzutów do postępowania egzekucyjnego oddala skargę kasacyjną

Uzasadnienie

Zaskarżonym wyrokiem z dnia 3 sierpnia 2011 r. sygn. akt VII SA/Wa 1024/10 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie oddalił skargę S. B. na postanowienie Mazowieckiego Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego z dnia [...] kwietnia 2009 r. nr [...] w przedmiocie odmowy przywrócenia terminu do zgłoszenia zarzutów do postępowania egzekucyjnego.

Postanowieniem z dnia [...] marca 2010 r. Powiatowy Inspektor Nadzoru Budowlanego dla m.st. Warszawy odmówił S. B. przywrócenia terminu do zgłoszenia zarzutów do postępowania egzekucyjnego prowadzonego na podstawie tytułu wykonawczego [...] nr [...] z dnia [...] maja 2008 r.

W uzasadnieniu postanowienia organ wskazał, że tytuł ten został doręczony zobowiązanej na podstawie art. 44 § 4 k.p.a. tj., jako dwukrotnie awizowany i został uznany za doręczony z dniem 6 czerwca 2008 r.