Wyrok NSA z dnia 11 maja 2012 r., sygn. II OSK 323/11

Planowana reklama płaska kratowa to konstrukcja przestrzenna, stanowiąca budowlaną i techniczno- użytkową całość. Parametry techniczne tego obiektu przedstawione w dokumentacji zgłoszeniowej, a zwłaszcza jego wielkość i sposób związania z gruntem za pomocą betonowego fundamentu powierzchniowego nie pozwalają na odmienną jego kwalifikację i uznanie, że postawienie tej tablicy stanowić będzie roboty budowlane w postaci instalacji, o której mowa w art. 29 ust. 2 pkt 6 Prawa budowlanego.

Teza od Redakcji

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Alicja Plucińska - Filipowicz Sędziowie Sędzia NSA Maria Czapska - Górnikiewicz (spr.) Sędzia del. WSA Mirosław Wincenciak Protokolant Andżelika Nycz po rozpoznaniu w dniu 11 maja 2012 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej [...] Sp. z o. o. z siedzibą w P. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu z dnia 3 listopada 2010 r., sygn. akt II SA/Po 526/10 w sprawie ze skargi [...] Sp. z o. o. z siedzibą w P. na decyzję Wojewody Wielkopolskiego z dnia [...] czerwca 2010 r., nr [...] w przedmiocie wniesienia sprzeciwu wobec zgłoszenia zamiaru wykonania robót budowlanych oddala skargę kasacyjną.

Uzasadnienie

Zaskarżonym wyrokiem z dnia 3 listopada 2010 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu oddalił skargę "[...]" Spółki z o. o. w P. na decyzję Wojewody Wielkopolskiego z dnia [...] czerwca 2010 r., utrzymującą w mocy decyzję organu I instancji z dnia [...] kwietnia 2010 r., którą to decyzją wniesiono sprzeciw wobec zgłoszenia zamiaru wykonania robót budowlanych.

W uzasadnieniu powyższego wyroku Sąd pierwszej instancji wskazał, iż decyzją z dnia [...] kwietnia 2010 r. Prezydent Miasta Poznania na podstawie art. 30 ust. 2, 5 i 6 pkt 1 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (tekst jedn. Dz. U. z 2006 r. Nr 156, poz. 1118 ze zm.- zwanej dalej Prawem budowlanym) oraz art. 104 k.p.a. wniósł sprzeciw wobec zgłoszenia zamiaru wykonania robót budowlanych polegających na montażu urządzenia reklamowego przy ul. [...] w P. na działce nr [...] przez inwestora "[...]" Sp. z o.o. w P. Powyższa decyzja została poprzedzona postanowieniem Prezydenta Miasta Poznania z dnia [...] marca 2010 r., którym zgłaszający wniosek został zobowiązany do uzupełnienia w terminie 7 dni zamiaru wykonania robót budowlanych i w wymaganym terminie nie uzupełnił o "prawidłowo wypełnione oświadczenie o posiadanym prawie do dysponowania nieruchomością na cele budowlane (wraz z datą) w oparciu o zgodę bezterminową właściciela nieruchomości na zgłaszaną inwestycję ze wskazaniem pełnej nazwy właściciela, zaznaczenie tytułu, z którego wynika prawo do dysponowania nieruchomością." Niezależnie od powyższego, organ I instancji stwierdził, iż realizacja przedmiotowego nośnika w określonym miejscu posiada wszelkie cechy budowy w rozumieniu art. 3 pkt 6 ustawy Prawo budowlane. Zatem budowa wolnostojącego nośnika reklam na przenośnej podstawie nie może być jednocześnie jego "instalowaniem" i nie korzysta ze zwolnienia przewidzianego w art. 29 ust. 2 pkt 6 ustawy Prawo budowlane, stąd w ocenie organu dla wzniesienia przedmiotowej budowli wymagane jest pozwolenie na budowę.