Wyrok NSA z dnia 24 kwietnia 2012 r., sygn. II OSK 197/11

Dnia 24 kwietnia 2012 roku Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Małgorzata Stahl Sędziowie Sędzia NSA Leszek Leszczyński ( spr. ) Sędzia del. NSA Janusz Furmanek Protokolant Asystent sędziego Kamil Strzępek po rozpoznaniu w dniu 24 kwietnia 2012 roku na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej sprawy ze skargi kasacyjnej M. S. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy z dnia 22 września 2010 r. sygn. akt II SA/Bd 634/10 w sprawie ze skargi M. S. na decyzję Kierownika Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych z dnia [...] kwietnia 2010 r. nr [...] w przedmiocie świadczenia pieniężnego z tytułu pracy przymusowej 1. oddala skargę kasacyjną 2. odstępuje od zasądzenia kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

Wyrokiem z dnia 22 września 2010 r., sygn. akt II SA/Bd 634/10 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Bydgoszczy oddalił skargę M. S. na decyzję Kierownika Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych w Warszawie z dnia [...] kwietnia 2010 r., nr [...] w przedmiocie świadczenia pieniężnego z tytułu pracy przymusowej. Wyrok powyższy zapadł w następującym stanie faktycznym i prawnym sprawy.

Decyzją z dnia [...] marca 2010 r., nr [...] Kierownik Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych w Warszawie działając na podstawie art. 2 pkt 2 i art. 4 ust. 1, 2 i 4 ustawy z dnia 31 maja 1996 r. o świadczeniu pieniężnym przysługującym osobom deportowanym do pracy przymusowej oraz osadzonym w obozach pracy przez III Rzeszę i Związek Socjalistycznych Republik Radzieckich (Dz. U. Nr 87, poz. 395 ze zm.) w związku z wyrokiem Trybunału Konstytucyjnego z dnia 16 grudnia 2009 r., sygn. akt K 49/07 (Dz. U. z dnia 23 grudnia 2009 r. Nr 220, poz. 1734) orzekł o odmowie przyznania M. S. uprawnienia do świadczenia pieniężnego przewidzianego w tej ustawie. W uzasadnieniu wskazał, iż strona w okresie okupacji wykonywała pracę przymusową w pobliżu stałego miejsca zamieszkania, dlatego praca ta nie przybrała szczególnie dotkliwej formy, o której mówi przywołany wyrok Trybunału, tzn. nie była połączona z wysiedleniem i "wyrwaniem" z dotychczasowego środowiska.