Wyrok NSA z dnia 13 kwietnia 2012 r., sygn. I OSK 1802/11

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia NSA Jolanta Rajewska (spr.) Sędziowie: Sędzia NSA Małgorzata Pocztarek Sędzia del. NSA Wiesław Morys Protokolant st. inspektor sądowy Tomasz Zieliński po rozpoznaniu w dniu 13 kwietnia 2012 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej D. G. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 12 kwietnia 2011 r. sygn. akt II SA/Wa 143/11 w sprawie ze skargi D. G. na decyzję Szefa Służby Celnej z dnia [...] października 2010 r. nr [...] w przedmiocie uchylenia decyzji w sprawie zwolnienia ze służby oddala skargę kasacyjną.

Uzasadnienie

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wyrokiem z dnia 12 kwietnia 2011 r., sygn. akt II SA/Wa 143/11 oddalił skargę D. G. na decyzję Szefa Służby Celnej z dnia [...] października 2010 r. nr [...] w przedmiocie zwolnienia ze służby celnej.

W uzasadnieniu wyroku Sąd I instancji wskazał, że Dyrektor Izby Celnej w B., działając na podstawie art. 105 pkt 10 oraz art. 188 ust. 2 i 5 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o Służbie Celnej (Dz.U. Nr 168, poz. 1323 ze zm.- dalej powoływana jako ustawa o Służbie Celnej) w zw. z art. 104 § 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. - Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2000 r. Nr 98, poz. 1071 z późn. zm.- dalej w skrócie kpa), decyzją z dnia [...] maja 2010 r. orzekł o zwolnieniu D. G. ze służby w Izbie Celnej w B. Organ I instancji wyjaśnił przy tym, że funkcjonariusz został zawieszony w czynnościach służbowych w związku z prowadzonym przeciwko niemu postępowaniem karnym. Skoro takie przyczyny zawieszenia nie ustąpiły i upłynęło 12 miesięcy okresu zawieszenia w pełnieniu obowiązków służbowych, to zaistniały przesłanki do rozwiązania z celnikiem stosunku służbowego na podstawie w ar. 105 pkt 10 ustawy o Służbie Celnej.

Szef Służby Celnej po rozpatrzeniu odwołania D. G., decyzją z dnia [...] października 2010 r., wydaną na podstawie art. 138 § 2 kpa oraz art. 188 ust. 5 ustawy o Służbie Celnej, uchylił w całości zaskarżoną decyzję i sprawę przekazał organowi pierwszej instancji do ponownego rozpatrzenia. W uzasadnieniu podjętego rozstrzygnięcia Szef Służby Celnej stwierdził m.in., że w art. 138 § 2 kpa. przewidziano możliwość kasacyjnego (a więc niemerytorycznego) załatwienia sprawy przez organ odwoławczy, gdy rozstrzygnięcie sprawy wymaga uprzedniego przeprowadzenia postępowania wyjaśniającego w całości lub w znacznej części. Przekazując sprawę, organ może również wskazać, jakie okoliczności należy wziąć pod uwagę przy ponownym jej rozpatrywaniu. Podniesione przez organ pierwszej instancji argumenty, przemawiające za zwolnieniem skarżącego ze służby nie znalazły odzwierciedlenia w dokumentacji dowodowej przedmiotowej sprawy. Przytoczone argumenty, wskazujące na dezorganizację pracy Służby Celnej przez funkcjonariuszy zawieszonych w pełnieniu obowiązków służbowych są zbyt ogólne, by mogły odnieść się do konkretnego, rozpatrywanego przypadku. W zaistniałej sytuacji organ odwoławczy nie może ocenić rozstrzygnięcia organu pierwszej instancji. W przypadku decyzji podejmowanych w warunkach uznania administracyjnego obowiązuje wyrażona w art. 11 kpa zasada przekonywania, zgodnie z którą organ administracji publicznej zobowiązany jest do wyjaśnienia stronom zasadności przesłanek, którymi kierował się przy załatwieniu sprawy. Elementem decydującym o przekonaniu strony co do trafności rozstrzygnięcia jest uzasadnienie decyzji. Uznanie administracyjne, chociaż jest uprawnieniem organu administracyjnego, to nie pozwala na dowolność w załatwieniu sprawy.