Wyrok NSA z dnia 14 marca 2012 r., sygn. I OSK 2423/11

W sytuacji, gdy organ pierwszej instancji wydał decyzję, to brak jest podstaw do postawienia temu organowi zarzutu pozostawania w bezczynności. Odmienną kwestią jest treść tej decyzji i możliwość jej weryfikacji w postępowaniu administracyjnym, a następnie sądowoadministracyjnym.

Teza od Redakcji

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Joanna Runge-Lissowska Sędziowie sędzia NSA Małgorzata Borowiec (spr.) sędzia NSA Irena Kamińska Protokolant asystent sędziego Katarzyna Myślińska po rozpoznaniu w dniu 14 marca 2012 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej P.Z. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie z dnia 27 września 2011 r. sygn. akt III SAB/Lu 27/11 w sprawie ze skargi P.Z. na bezczynność Dyrektora Izby Celnej w B. w przedmiocie zwolnienia ze Służby Celnej oddala skargę kasacyjną

Uzasadnienie

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie wyrokiem z dnia 27 września 2011 r. sygn. akt III SAB/Lu 27/10 oddalił skargę P.Z. na bezczynność Dyrektora Izby Celnej w B.P. w przedmiocie zwolnienia ze Służby Celnej.

Wyrok został wydany w następujących okolicznościach faktycznych i prawnych sprawy.

Dyrektor Izby Celnej w B.P. decyzją z dnia [...] stycznia 2010 r. zwolnił P.Z. ze służby w Izbie Celnej w B.P: Urząd Celny w Z. z dniem doręczenia decyzji, tj. z dniem 25 stycznia 2010 r. Na skutek złożonego przez funkcjonariusza odwołania sprawę rozpoznawał Szef Służby Celnej, który decyzją z dnia 16 czerwca 2010 r. uchylił w całości zaskarżoną decyzję i przekazał sprawę do ponownego rozpatrzenia przez organ pierwszej instancji. W uzasadnieniu decyzji podał przyczyny uchylenia i wskazał jakie okoliczności należy wziąć pod uwagę przy ponownym rozpatrzeniu sprawy. Z akt sprawy wynika, że powyższą decyzję Dyrektor Izby Celnej w B.P. otrzymał nie później niż dnia 30 czerwca 2010 r.