Wyrok NSA z dnia 3 lutego 2012 r., sygn. I OSK 996/11

Przy podejmowaniu decyzji organ brał pod uwagę zarówno interes społeczny jak i interes skarżącego i w tym zakresie uznał, że przewagę ma interes społeczny przejawiający się w konieczności zapewnienia prawidłowej realizacji zadań jednostki organizacyjnej, w której skarżący pełnił służbę. Nieobecność skarżącego w służbie trwająca ponad 30 miesięcy, niemożność zatrudnienia na tym etacie innego funkcjonariusza, dodatkowe obciążenie pracą innych funkcjonariuszy niewątpliwie dezorganizowała pracę i uniemożliwiała wywiązanie z nałożonych na organy celne zadań.

Teza od Redakcji

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Anna Lech Sędzia NSA Małgorzata Borowiec (spr.) Sędzia del. WSA Mirosław Gdesz Protokolant: sekretarz sądowy Rafał Jankowski po rozpoznaniu w dniu 3 lutego 2012 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej G.H. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 3 marca 2011r. sygn. akt II SA/Wa 2073/10 w sprawie ze skargi G.H. na decyzję Szefa Służby Celnej nr [...] z dnia [...] października 2010 r. w przedmiocie zwolnienia ze służby oddala skargę kasacyjną

Uzasadnienie

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wyrokiem z dnia 3 marca 2011 r. sygn. akt II SA/Wa 2073/10 oddalił skargę G.H. na decyzję Szefa Służby Celnej nr [...] z dnia [...] października 2010 r. w przedmiocie zwolnienia ze służby.

Wyrok został wydany w następujących okolicznościach faktycznych i prawnych sprawy.

Dyrektor Izby Celnej w P. decyzją z dnia [...] lipca 2010 r. zwolnił G.H. ze służby celnej z dniem doręczenia decyzji tj. z dniem 27 lipca 2010r. Jako podstawę prawną decyzji wskazał art. 105 pkt 10 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o Służbie Celnej (Dz. U. Nr 168, poz. 1323).

W uzasadnieniu decyzji podał, że G.H. został zawieszony w pełnieniu obowiązków służbowych na mocy decyzji z dnia [...] listopada 2007 r. na okres 3 miesięcy, na podstawie art. 23 ust. 1 cyt. ustawy o Służbie Celnej, w związku z prowadzeniem przez Prokuraturę Rejonową w K. przeciwko niemu śledztwa o popełnienie przestępstwa z art. 258 § 1 kk oraz 228 § 1 kk w zw. z art. 12 kk w zw. z art. 65 § 1 kk. Kolejnymi decyzjami z dnia 3 marca 2008 r. i z dnia 28 listopada 2008 r. okres zawieszenia został przedłużony do czasu zakończenia postępowania karnego. Sąd Okręgowy w Krośnie pismami z dnia 2 listopada 2009 r. i z dnia 19 stycznia 2010 r. poinformował organ, że wyrokiem Sądu Apelacyjnego w Rz. z dnia [...] października 2009 r. - sygn. akt [...] wyrok Sądu Okręgowego w K. z dnia [...] lipca 2009 r. - sygn. akt [...], uniewinniający G.H. został uchylony i sprawę przekazano Sądowi pierwszej instancji do ponownego rozpoznania. Następnie Sąd Okręgowy w K., pismem z dnia 27 maja 2010 r. zawiadomił organ, iż trudno jest określić termin zakończenia toczącego się przeciwko wyżej wymienionemu postępowania karnego, pod sygn. akt [...]. W związku z powyższym Dyrektor Izby Celnej w P. uznał, iż w sprawie zostały spełnione przesłanki określone w art. 105 pkt 10 cyt. ustawy o Służbie Celnej uzasadniające podjęcie decyzji o zwolnieniu G.H. ze służby celnej. Ponadto stwierdził, że długotrwałe zawieszenie funkcjonariusza w pełnieniu obowiązków służbowych ma negatywne konsekwencje. Powoduje blokadę etatu uniemożliwiającą jego obsadzenie przez inną osobę oraz dodatkowe obciążenie pracą innych funkcjonariuszy. Dalsze przedłużanie tak niedogodnej sytuacji prowadzi do dezorganizacji pracy i niemożności właściwego wykonywania zadań. Wskazał także na aspekt finansowy, związany ze sprawą zawieszenia funkcjonariusza celnego w obowiązkach służbowych, w postaci obowiązku wypłacania mu w okresie długotrwałego zawieszenia 50 % uposażenia. Podkreślił, że prawidłowa i terminowa realizacja nałożonych na Służbę Celną zadań wymaga jak najefektywniejszego wykorzystania przydzielonych etatów.