Wyrok NSA z dnia 19 kwietnia 2012 r., sygn. II OSK 300/12

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Arkadiusz Despot - Mładanowicz Sędzia NSA Jerzy Bujko Sędzia del. NSA Janina Kosowska /spr./ Protokolant asystent sędziego Katarzyna Ślizak po rozpoznaniu w dniu 19 kwietnia 2012 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej sprawy ze skargi kasacyjnej M. R. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z dnia 23 listopada 2011 r., sygn. akt II SA/Wr 519/11 w sprawie ze skargi M. R. na uchwałę Rady Gminy Miękinia z dnia 30 kwietnia 2010 r. nr XLVIII/503/10 w przedmiocie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego zachodniej części obrębu Wróblowice dla jednostki urbanistycznej A oddala skargę kasacyjną.

Uzasadnienie

Wyrokiem z dnia 23 listopada 2011 r., sygn. akt II SA/Wr 519/11, Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu oddalił skargę M. R. na uchwałę Rady Gminy Miękinia z dnia 30 kwietnia 2010 r., Nr XLVIII/503/10, w przedmiocie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego zachodniej części obrębu Wróblowice dla jednostki urbanistycznej A.

Sąd I instancji wskazał, iż w skardze na przedmiotową uchwałę skarżący, wnosząc o stwierdzenie jej nieważności w części, w której dla działek nr [...], [...], [...] i [...] ustanowiono przeznaczenie 1 U - zabudowa usługowa, zarzucił naruszenie w toku procedury planistycznej art. 11 pkt 1 ustawy z dnia 27 marca 2003 r.o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz. U. Nr 80, poz. 717 ze zm.), zwanej dalej w skrócie upzp, przez brak obwieszczenia w sposób zwyczajowo przyjęty w miejscowości W. o podjęciu uchwały o przystąpieniu do sporządzania studium i w konsekwencji pozbawienie go prawa do składania uwag do projektu studium. To zaś z uwagi na strukturalną budowę procesu planowania przestrzennego pozbawiło go prawa do wyrażenia sprzeciwu na ukształtowanie sposobu wykonywania jego prawa własności. Zarzucił naruszenie art. 17 pkt 12 upzp przez brak ustosunkowania się do jego pisemnych uwag do projektu planu miejscowego oraz art. 1 ust. 2 pkt 2 upzp przez nieuwzględnienie w planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym jego prawa własności, a w konsekwencji naruszenie zasady zrównoważonego rozwoju przez niewyważenie wartości podlegających konstytucyjnej ochronie i wybór takich rozwiązań, by z jednej strony uwzględniały konieczność ochrony interesu ogółu społeczeństwa, a z drugiej ważnego indywidualnego interesu, w szczególności przez wprowadzenie funkcji terenu kolidującej z funkcją dominującą.