Wyszukaj po identyfikatorze keyboard_arrow_down
Wyszukiwanie po identyfikatorze Zamknij close
ZAMKNIJ close
account_circle Jesteś zalogowany jako:
ZAMKNIJ close
Powiadomienia
keyboard_arrow_up keyboard_arrow_down znajdź
removeA addA insert_drive_fileWEksportuj printDrukuj assignment add Do schowka
insert_drive_file

Orzeczenie

Wyrok NSA z dnia 11 września 2012 r., sygn. I FSK 1692/11

Art. 141 § 4 p.p.s.a. może stanowić samodzielną podstawę kasacyjną, jeżeli uzasadnienie orzeczenia sądu pierwszej instancji nie zawiera stanowiska co do stanu faktycznego przyjętego za podstawę rozstrzygnięcia.

Teza od Redakcji

 

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Grażyna Jarmasz, Sędzia NSA Maria Dożynkiewicz (sprawozdawca), Sędzia WSA (del.) Roman Wiatrowski, Protokolant Dariusz Rosiak, po rozpoznaniu w dniu 11 września 2012 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej S. C. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 9 maja 2011 r. sygn. akt III SA/Wa 2250/10 w sprawie ze skargi S. C. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w W. z dnia 29 czerwca 2010 r. nr ... w przedmiocie podatku od towarów i usług za poszczególne miesiące 2006 r. 1) oddala skargę kasacyjną, 2) zasądza od S. C. na rzecz Dyrektora Izby Skarbowej w W. kwotę 3600 zł (słownie: trzy tysiące sześćset złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego, 3) przyznaje doradcy podatkowemu K. D. od Skarbu Państwa - Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie koszty nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu w kwocie 6642 zł. łącznie z podatkiem VAT (słownie: sześć tysięcy sześćset czterdzieści dwa złote) oraz zwrot kosztów dojazdu w kwocie 372,77 zł. (słownie: trzysta siedemdziesiąt dwa złote siedemdziesiąt siedem groszy).

Uzasadnienie

1. Zaskarżonym wyrokiem z 9 maja 2011 r., sygn. akt III SA/Wa 2250/10 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie oddalił skargę S. C. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w W. z 29 czerwca 2010 r. nr ... w przedmiocie podatku od towarów i usług za poszczególne miesiące 2006 r.

2. W uzasadnieniu Sąd ten wskazał, że strona w rejestrach zakupu zaewidencjonowała faktury wystawione przez podmioty nieistniejące ("T." W. P., "W." W. A. R., "R." R. M., "M." P. L., "D." B. S.). W związku z tym (w wyniku ponownego rozpoznania sprawy) Dyrektor Urzędu Kontroli Skarbowej w O. decyzją z 28 września 2009 r. określił zobowiązanie podatkowe w podatku od towarów i usług za poszczególne miesiące 2006 r. oraz określił nadwyżkę podatku naliczonego nad podatkiem należnym do przeniesienia na następny okres rozliczeniowy za luty, marzec, kwiecień, sierpień, wrzesień i listopad 2006 r. w kwocie 0 zł. Skarżąca obniżając podatek należny o podatek naliczony wynikający z faktur wystawionych przez te firmy naruszyła bowiem art. 88 ust. 3a pkt 1 lit. a) ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm., dalej u.p.t.u.). Ponadto organ stwierdził, że skarżąca w 2006 r. wystawiała faktury sprzedaży dla "B." Spółka z o.o. oraz dla W. za usługi w zakresie obsługi eventów, obsługi i organizacji akcji promocyjnych, obsługi szkoleń, konferencji i spotkań z klientami. Treść usług określona w fakturach sprzedaży wystawionych przez skarżącą dla tych podmiotów ma podobne brzmienie jak treść usług określona na fakturach wystawionych dla firmy skarżącej - "S." przez: "T.", "W." i "R.". Usługi te uznano za niewykonane.

close POTRZEBUJESZ POMOCY?
Konsultanci pracują od poniedziałku do piątku w godzinach 8:00 - 17:00