Wyrok NSA z dnia 19 czerwca 2012 r., sygn. II FSK 2485/10

Umową podobną do najmu i dzierżawy jest umowa, na podstawie której jeden podmiot oddaje innemu podmiotowi możliwość wyświetlania na stronie internetowej, administrowanej przez ten pierwszy podmiot (w określonym miejscu tej strony), określonych treści (najczęściej reklamowych). Nie ma tu ani najmu rzeczy, ani praw, jednakże następuje oddanie do używania bytu wirtualnego, jakim jest część "powierzchni" strony internetowej. W tej sytuacji wynagrodzenie otrzymywane przez właściciela strony internetowej należy zakwalifikować do źródła określonego w art. 10 ust. 1 pkt 6 u.p.d.o.f.

Teza od Redakcji

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący - Sędzia NSA Małgorzata Wolf-Kalamala, Sędzia NSA Tomasz Kolanowski, Sędzia WSA (del.) Artur Adamiec (sprawozdawca), Protokolant Dorota Żmijewska, po rozpoznaniu w dniu 19 czerwca 2012 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej Dyrektora Izby Skarbowej w W. działającego z upoważnienia Ministra Finansów od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 5 lipca 2010 r. sygn. akt III SA/Wa 25/10 w sprawie ze skargi S. sp. z o.o. z siedzibą w W. na interpretację indywidualną Dyrektora Izby Skarbowej w W. działającego z upoważnienia Ministra Finansów z dnia 21 września 2009 r. nr [...] w przedmiocie przepisów prawa podatkowego oddala skargę kasacyjną

Uzasadnienie

Wyrokiem z 5 lipca 2010 roku sygn. akt III SA/Wa 25/10 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie, w sprawie za skargi S. sp. z o.o. z siedzibą w W. uchylił interpretację indywidualną Ministra Finansów z dnia 21 września 2009 roku nr (...) w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych.

Ze stanu faktycznego przedstawionego przez Sąd pierwszej instancji wynika, że we wniosku z 24 czerwca 2009 r. o wydanie indywidualnej interpretacji podatkowej Spółka podała, iż działa w branży technologii informatycznych. Spółka w ofercie skierowanej do reklamodawców świadczy usługi polegające na umieszczeniu w domenie internetowej osoby trzeciej materiałów reklamowych reklamodawców. W celu świadczenia przez Spółkę ww. usług, których celem jest umożliwienie sprzedaży lub promowania towarów i usług reklamodawców, Spółka zawiera lub planuje zawrzeć z osobami fizycznymi podlegającymi nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu na terytorium Polski oraz nie prowadzącymi działalności gospodarczej i niebędącymi podatnikami podatku VAT umowy dzierżawy miejsca na stronach internetowej tychże osób z zamiarem zamieszczenia tam ww. materiałów reklamowych. Umieszczenie reklam za pomocą, których odbywa się przekierowanie na stronę reklamodawcy, na stronie internetowej osoby fizycznej polega na skopiowaniu z systemu Spółki kodu tej reklamy i umieszczeniu go na stronie internetowej osoby fizycznej, w miejscu, w którym powinna znajdować się ta reklama. W związku z udostępnieniem przez osobę fizyczną miejsca na swojej stronie internetowej Spółka zawrze umowę dzierżawy na mocy której wydzierżawiającemu będzie przysługiwał czynsz dzierżawny określony na podstawie indywidualnego raportu zawierającego dane dotyczące przekierowań. W kodzie HTML strony WWW wydzierżawiającego jest umieszczany kod źródłowy reklamy reklamodawcy, co jest równoznaczne z zajęciem części strony internetowej wydzierżawiającego na umieszczenie tam ww. reklamy. Przedmiotem umowy dzierżawy nie jest domena internetowa ani cała strona internetowa, lecz określone miejsce na stronie WWW wydzierżawiającego. Wydzierżawiający nie świadczą na rzecz Spółki usług reklamowych, tylko udostępniają cześć powierzchni ich strony internetowej.