Wyszukaj po identyfikatorze keyboard_arrow_down
Wyszukiwanie po identyfikatorze Zamknij close
ZAMKNIJ close
account_circle Jesteś zalogowany jako:
ZAMKNIJ close
Powiadomienia
keyboard_arrow_up keyboard_arrow_down znajdź
removeA addA insert_drive_fileWEksportuj printDrukuj assignment add Do schowka
insert_drive_file

Orzeczenie

Wyrok NSA z dnia 8 marca 2012 r., sygn. II FSK 1631/10

Wykładnia systemowa art. 34 § 1 i art. 29 § 1 u.p.e.a. oraz wykładnia funkcjonalna (uwzględnienie wiedzy poszczególnych podmiotów zaangażowanych w postępowanie egzekucyjne) potwierdzają odczytanie z art. 34 § 1 u.p.e.a. obowiązku wierzyciela do przedstawienia stanowiska względem zarzutu przedawnienia, podnoszonego przez zobowiązanego w postępowaniu egzekucyjnym.

Teza od Redakcji

 

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący - Sędzia NSA Jerzy Płusa, Sędzia NSA Jacek Brolik (sprawozdawca), Sędzia NSA Bogdan Lubiński, Protokolant Piotr Stępień, po rozpoznaniu w dniu 23 lutego 2012 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej Dyrektora Izby Celnej w K. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Kielcach z dnia 6 maja 2010 r. sygn. akt I SA/Ke 197/10 w sprawie ze skargi "E." sp. z o.o. z siedzibą w W. na postanowienie Dyrektora Izby Celnej w K. z dnia 13 stycznia 2010 r. nr [...] w przedmiocie stanowiska wierzyciela w sprawie zarzutów w postępowaniu egzekucyjnym. oddala skargę kasacyjną

Uzasadnienie

Naczelnik Urzędu Celnego w K. wydał w dniu 20 listopada 2007 r. decyzję określającą kwotę należności celnych, opłatę celną dodatkową oraz kwotę odsetek wyrównawczych, będącej podstawą do dochodzenia zobowiązania. Decyzja ta została zarejestrowana w dniu 20 listopada 2007 r., o czym "E." sp. z o.o. z siedzibą w W. (dalej: Spółka) została zawiadomiona w momencie doręczenia decyzji w dniu 23 listopada 2007r. Zobowiązanymi byli solidarnie Spółka oraz A. z siedzibą w K. Z kolei decyzją z dnia 11 kwietnia 2008 r. Dyrektor Izby Celnej w K. uchylił decyzję Naczelnika Urzędu Celnego w K. w części dotyczącej określenia kwoty odsetek wyrównawczych, jednocześnie orzekł w sprawie kwoty odsetek wyrównawczych, w pozostałej części zaskarżoną decyzję utrzymał w mocy. Decyzja została doręczona stronie, która nie złożyła skargi do sądu. Tym samym decyzja ta stała się prawomocna, ostateczna, i wymagalna.

Zobowiązany nie zastosował się do powyższej decyzji wobec czego Dyrektor Izby Celnej w K. (wierzyciel) podjął czynności w celu przymusowego ściągnięcia zadłużenia.

close POTRZEBUJESZ POMOCY?
Konsultanci pracują od poniedziałku do piątku w godzinach 8:00 - 17:00