Wyrok NSA z dnia 6 kwietnia 2011 r., sygn. II OSK 2388/10

 

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Andrzej Jurkiewicz Sędzia NSA Paweł Miładowski Sędzia del. NSA Iwona Tomaszewska /spr./ Protokolant Aleksander Jakubowski po rozpoznaniu w dniu 6 kwietnia 2011 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej sprawy ze skargi kasacyjnej G. P. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie z dnia 29 lipca 2010 r. sygn. akt III SA/Kr 136/10 w sprawie ze skargi G. P. na decyzję Małopolskiego Państwowego Wojewódzkiego Inspektora Sanitarnego w Krakowie z dnia [...] grudnia 2009 r. nr [...] w przedmiocie choroby zawodowej oddala skargę kasacyjną.

Uzasadnienie

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie wyrokiem z dnia 29 lipca 2010 r., sygn. akt III SA/Kr 136/10, oddalił skargę G. P. na decyzję Małopolskiego Państwowego Wojewódzkiego Inspektora Sanitarnego w Krakowie z dnia [...] grudnia 2009 r. nr [...] w przedmiocie choroby zawodowej. Wyrok ten został wydany w następujących okolicznościach sprawy:

G. P. zatrudniony był w latach 1962 - 1996 w Zakładach Metalurgicznych [...] w T. W czasie pracy narażony był na czynniki szkodliwe dla zdrowia takie jak: pył, dwutlenek siarki, ołów, tlenek cynku, tlenek kadmu, fluor, fluorki, fluorowodór i hałas. Szczególnie w latach 1984 - 1995 zatrudniony był w warunkach występowania czynników szkodliwych dla zdrowia w stężeniach znacznie przekraczających normatywy higieniczne. Był też eksponowany na czynniki chemiczne, których stężenia nie przekraczały NDS. Miał kontakt z azbestem i grafitem. Poziom hałasu wynosił od 80 - 90 dB a przekroczenie NDN tj. 85 dB odnotowano na stanowisku obsługi młynów i urządzeń wibracyjnych (praca w latach 1966-1967).

Skarżący badany był w kierunku choroby zawodowej w jednostkach służby zdrowia właściwych w myśl § 7 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 18 listopada 1983 r. w sprawie chorób zawodowych (Dz. U. Nr 65, poz. 294 ze zm. dalej zwane "rozporządzenie w sprawie chorób zawodowych"), do wydawania orzeczeń lekarskich