Wyrok NSA z dnia 9 listopada 2011 r., sygn. I FSK 20/11

Skoro organ podatkowy w jednym postępowaniu dysponuje określonymi dokumentami, to ma obowiązek wykorzystać te dokumenty w innym postępowaniu, jeżeli mogą mieć istotne znaczenie dla podjętego rozstrzygnięcia. Nie czyniąc tego organ narusza zasadę prawdy materialnej.

Teza od Redakcji

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Artur Mudrecki, Sędzia NSA Maria Dożynkiewicz, Sędzia WSA del. Danuta Oleś (sprawozdawca), Protokolant Marta Sokołowska-Juras, po rozpoznaniu w dniu 9 listopada 2011 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej Dyrektora Izby Skarbowej w P. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu z dnia 2 września 2010 r. sygn. akt I SA/Po 462/10 w sprawie ze skargi T. N. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w P. z dnia 18 grudnia 2009 r. nr [...] w przedmiocie podatku od towarów i usług za czerwiec 2003 r. oddala skargę kasacyjną.

Uzasadnienie

Wyrokiem z dnia 2 września 2010 r., sygn. akt I SA/Po 462/10 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu uchylił decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w P. z dnia 18 grudnia 2009 r. w przedmiocie podatku od towarów i usług za czerwiec 2003 r.

W uzasadnieniu wyroku Sądu I instancji podał, że w wyniku postępowania kontrolnego przeprowadzonego przez Urząd Skarbowego P. ustalono, że T. N. od 1 kwietnia 2001 r. prowadził działalność gospodarczą pod nazwą N.T.T., której przedmiotem była realizacja robót ogólnobudowlanych w zakresie rozdzielczych obiektów liniowych telekomunikacyjnych oraz usługi transportowe.

Przeprowadzone u podatnika czynności sprawdzające w zakresie podatku od towarów i usług wykazały, że zaewidencjonował on w rejestrze zakupów za maj 2003 r. i rozliczył w deklaracji VAT-7 za ten miesiąc podatek naliczony wynikający z faktur VAT wystawionych przez S. - M. M. W treści faktur wskazano, że przedmiotem transakcji był remont kanalizacji oraz budowa przyłącza kanalizacji teletechnicznej.

W trakcie postępowania podatkowego organ pierwszej instancji ustalił, że przedmiotowe faktury nie dokumentowały rzeczywistego obrotu gospodarczego. Ustalenia te organ oparł o zgromadzony w toku postępowania podatkowego materiał dowodowy, tj. protokół kontroli podatkowej w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych za 2003 r. wraz z załącznikami, częściowe odpisy protokołów z dnia 1 czerwca i 15 grudnia 2004 r. z przesłuchania podejrzanych M. M. i R. N. oraz z dnia 6 sierpnia 2007 r. z przesłuchania świadka T. N. - sporządzonych przez Centralne Biuro Śledcze KGP; protokoły z 26 sierpnia i 11 października 2005 r. z przesłuchania świadków M. M. i W. W. sporządzone przez inspektora Urzędu Kontroli Skarbowej w P. W poczet materiału dowodowego zaliczono również częściowy odpis protokołu z dnia 8 grudnia 2007 r. z przesłuchania podejrzanej D. W. sporządzony przez Centralne Biuro Śledcze KGP.