Wyrok NSA z dnia 10 czerwca 2011 r., sygn. II FSK 726/11
Nie można utożsamiać faktu "poniesienia kosztu" z faktem "uiszczenia określonego wydatku" tytułem jego poniesienia. Koszt w ujęciu podatkowym jest pojęciem dużo szerszym od pojęcia wydatku. Pozyskiwanie składników majątkowych nie zawsze połączone jest z wydatkiem. Istotą kosztu nie jest to, czy nabywane składniki majątku w postaci towarów i materiałów, praw majątkowych podatnik zapłacił. Ustawodawca stanowi o koszcie poniesionym. Przez poniesienie należy rozumieć " bycie obarczonym obciążonym". Kosztem poniesiony będzie zatem taki koszt, którym podmiot jest obarczony, obciążony. Należy podkreślić, że kiedy ustawodawca chce wyraźnie wskazać, że nie są kosztami wydatki (koszty) nieziszczone, czyni to wprost.
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący - Sędzia NSA Tomasz Zborzyński, Sędzia NSA Bogdan Lubiński (sprawozdawca), Sędzia NSA del. Jan Grzęda, , Protokolant Janusz Bielski, po rozpoznaniu w dniu 10 czerwca 2011 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej I. B. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 24 listopada 2010 r. sygn. akt III SA/Wa 2348/10 w sprawie ze skargi I. B. na interpretację indywidualną Dyrektora Izby Skarbowej w W. działającego w imieniu Ministra Finansów z dnia 16 czerwca 2008 r. nr [...] w przedmiocie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego 1) oddala skargę kasacyjną, 2) zasądza od I. B. na rzecz Dyrektora Izby Skarbowej w W. działającego w imieniu Ministra Finansów kwotę 180 (sto osiemdziesiąt) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.
Uzasadnienie
1. Wyrokiem z dnia 24 listopada 2010 r., III SA/Wa 2348/10, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie oddalił skargę I. B. na interpretację indywidualną Ministra Finansów (organ upoważniony: Dyrektor Izby Skarbowej w W.) z dnia 16 czerwca 2008 r. w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych.
2. Sąd pierwszej instancji stan sprawy przedstawił następująco:
We wniosku o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego skarżąca podała, że jest wspólnikiem spółki jawnej "A." z siedzibą w W. (zwana dalej: A.). A. zamierza objąć udziały w spółce z ograniczoną odpowiedzialnością (z siedzibą i miejscem zarządu na terytorium RP) w zamian za wkład niepieniężny w postaci prawa wieczystego użytkowania gruntu wraz z zabudowaniami, które A. nabędzie od osoby trzeciej. Cena nabycia tego prawa w całości zostanie pokryta z pożyczki zaciągniętej na ten cel od osoby trzeciej (zwanej dalej wierzycielem), a pożyczka zostanie zabezpieczona hipoteką na użytkowanej nieruchomości. Koszty pośrednie związane z zakupem, m.in. wynagrodzenie notariusza, podatek od czynności cywilnoprawnych, A. poniesie z własnych środków finansowych. Objęcie udziałów przez A. w spółce z o.o. prawdopodobnie nastąpi po cenie wyższej od wartości nominalnej tych udziałów (agio) z jednoczesnym zobowiązaniem spółki z o. o. do spłaty pożyczki zaciągniętej na nabycie prawa użytkowania wieczystego nieruchomości wraz z odsetkami, tak iż A. zostanie zwolniona z długu. Prawo wieczystego użytkowania gruntu nie będzie stanowiło środków trwałych dla A. w rozumieniu art. 22c pkt 1 u.p.d.o.f. i odpowiednio dla spółki z o. o. w rozumieniu art. 16c pkt 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 ze zm.), bowiem nie będzie wykorzystywane na potrzeby związane z prowadzoną działalnością gospodarczą. Będzie natomiast stanowić w księgach rachunkowych pozycję aktywów "inwestycje w nieruchomości" albo pozycję aktywów obrotowych.