Wyrok NSA z dnia 18 sierpnia 2011 r., sygn. II FSK 501/10

Przy ustalaniu podstawy opodatkowania tym podatkiem w przypadku osób prowadzących działalność gospodarczą istotnym i podstawowym dowodem winna być podatkowa księga przychodów i rozchodów albo księgi rachunkowe, jeżeli są one prowadzone w sposób zapewniający ustalenie dochodu( straty), podstawy opodatkowania i wysokości należnego podatku( art. 24a ust. 1 u.p.d.o.f.). Art. 193 § 1 O.p. przyznaje księgom podatkowym, prowadzonym rzetelnie i niewadliwie , szczególną moc dowodową.

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Aleksandra Wrzesińska-Nowacka (spr.), Sędziowie: NSA Stefan Babiarz, WSA del. Andrzej Jagiełło, Protokolant Szymon Mackiewicz, po rozpoznaniu w dniu 18 sierpnia 2011 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej Dyrektora Izby Skarbowej w G. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku z dnia 12 listopada 2009 r. sygn. akt I SA/Gd 365/09 w sprawie ze skargi G. S. i Z. S. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w G. z dnia 3 marca 2009 r. nr [...] w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych za 2001 r. 1) uchyla zaskarżony wyrok w całości i przekazuje sprawę do ponownego rozpoznania Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w Gdańsku, 2) zasądza od G. S. i Z. S. na rzecz Dyrektora Izby Skarbowej w G. kwotę 3.450 (trzy tysiące czterysta pięćdziesiąt) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

Zaskarżonym wyrokiem z dnia 12 listopada 2009 r., akt I SA/Gd 365/09 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku działając na podstawie art. 145 § 1 pkt 1 lit. c) oraz art. 152, art. 200 i art. 205 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm., dalej p.p.s.a.) uchylił zaskarżoną przez G.S. i Z.S. decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w G. z dnia 3 marca 2009 roku w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych za 2001 rok. Określił, że decyzja ta nie może być wykonana oraz zasądził zwrot kosztów postępowania. Decyzją tą Dyrektor Izby Skarbowej w G. uchylił w części decyzję Naczelnika Drugiego Urzędu Skarbowego w G. z dnia 28 grudnia 2006 r. określającą skarżącym wysokość zobowiązania podatkowego w podatku dochodowym od osób fizycznych za 2001 r. oraz orzekł o obniżeniu wysokości tego zobowiązania do kwoty 50.524 zł.