Wyrok NSA z dnia 1 marca 2011 r., sygn. II FSK 1938/09

Nieoprocentowana pożyczka stanowi nieodpłatne świadczenie, którego wysokość stanowią odsetki, jakie należałoby uiścić w wolnym i niespekulacyjnym obrocie prawnym. Przy ustaleniu wartości nieodpłatnego świadczenia, w przypadku pożyczek udzielanych w obrocie prywatnym, znajdują zastosowanie zasady i wynagrodzenie stosowane w przypadku finansowania udzielanego przez banki. [art. 11 ust. 2a pkt 4 u.p.d.o.f ]

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Tomasz Zborzyński, Sędziowie: NSA Antoni Hanusz, NSA Anna Maria Świderska (spr.), Protokolant Szymon Mackiewicz, po rozpoznaniu w dniu 1 marca 2010 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej B. M. i J. M. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie z dnia 4 czerwca 2009 r. sygn. akt I SA/Kr 957/08 w sprawie ze skargi B. M. i J. M. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w K. z dnia 19 maja 2008 r. nr [...]; [...] w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych za lata 2002 - 2003 oddala skargę kasacyjną

Uzasadnienie

Wyrokiem z dnia 4 czerwca 2009 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie oddalił skargi B.M. i J.M. na decyzje Dyrektora Izby Skarbowej w K. z dnia 19 maja 2008 r. w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych za lata 2002, 2003.

Powyższy wyrok zapadł w następującym stanie faktycznym ustalonym w toku postępowania podatkowego i przyjętym przez sąd I instancji.

W wyniku przeprowadzonego postępowania kontrolnego ustalono, że w dniu 25 września 2002 roku J.M. (pożyczkobiorca) zawarł z H.K. (pożyczkodawcą) umowę nieoprocentowanej pożyczki kwoty 1.000.000 zł. W umowie określono termin zwrotu pożyczki na dzień 25 września 2007 roku, a w celu zabezpieczenia roszczeń pożyczkodawcy, pożyczkobiorca miał wręczyć pożyczkodawcy weksel in blanco z klauzulą bez protestu. W dniu 15 października 2002 roku została złożona w Urzędzie Skarbowym K. deklaracja w sprawie podatku od czynności cywilnoprawnych PCC-1 i został opłacony należny podatek od czynności cywilnoprawnej w wysokości 20.000 zł. H.K. zeznał, że udzielił skarżącemu pożyczki nieodpłatnie i jesienią 2006 roku otrzymał zwrot pożyczki bez wynagrodzenia (oprocentowania).