Wyrok NSA z dnia 19 października 2012 r., sygn. II FSK 401/11

Nie ma racji autor skargi kasacyjnej, że jedynie działanie wierzyciela może być źródłem nieodpłatnego świadczenia podlegającego opodatkowaniu. Gdyby przyjąć postulowane przezeń stanowisko, określone dochody znalazłyby się poza zakresem opodatkowania jedynie z tej przyczyny, że do ich powstania nie przyczyniło się aktywne działanie wierzyciela.

Teza od Redakcji

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący - Sędzia NSA Jerzy Rypina, Sędzia NSA Jerzy Płusa, Sędzia WSA (del.) Grażyna Nasierowska (sprawozdawca), Protokolant Piotr Stępień, po rozpoznaniu w dniu 19 października 2012 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej G. "G." S.A. z siedzibą w G. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach z dnia 3 listopada 2010 r. sygn. akt I SA/Gl 605/10 w sprawie ze skargi G. "G." S.A. z siedzibą w G. na interpretację Dyrektora Izby Skarbowej w K. działającego z upoważnienia Ministra Finansów z dnia 27 stycznia 2010 r. nr [...] w przedmiocie przepisów prawa podatkowego w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych 1) oddala skargę kasacyjną, 2) zasądza od G. "G." S.A. z siedzibą w G. na rzecz Dyrektora Izby Skarbowej w K. działającego z upoważnienia Ministra Finansów kwotę 180 (słownie: sto osiemdziesiąt) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego

Uzasadnienie

1. Wyrokiem z 3 listopada 2010 r. (sygn. akt I SA/Gl 605/10) Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach oddalił skargę Gliwickich Zakładów Urządzeń Technicznych "G." S.A. w G. na interpretację indywidualną Ministra Finansów z 27 stycznia 2010 r. w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych.

2. Ze stanu sprawy przyjętego przez Sąd I instancji wynikało, że występując z wnioskiem o udzielenie pisemnej interpretacji Skarżąca podała, że jest właścicielem nieruchomości. Na podstawie umowy najmu wynajmuje lokale mieszkalne osobom fizycznym nieprowadzącym działalności gospodarczej. Najemcy niektórych lokali nie płacą czynszu. W rezultacie dochodzi do wypowiedzenia umowy najmu, a następnie do wytoczenia powództwa o eksmisję, jak również powództwa o zapłatę wynagrodzenia za bezumowne korzystanie z lokalu. Skarżąca zaznaczyła, że pomimo uwzględnienia powództwa prowadzona egzekucja okazuje się być bezskuteczna. W pewnych zaś sytuacjach Skarżąca postanowiła nie dochodzić należności posiadając wiedzę o złej kondycji finansowej dłużnika. Podała także, że lokale, o których mowa nie posiadają obecnie statusu mieszkań zakładowych, tj. nie są wynajmowane w związku ze stosunkiem pracy. W związku z powyższym Skarżąca podjęła decyzję aby w przyszłości nie dochodzić roszczeń i umorzyć zaległość względem najemcy. Wskazała także, że wniosek dotyczy następujących stanów faktycznych: