Wyrok NSA z dnia 22 października 2010 r., sygn. I OSK 873/10

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Jolanta Rajewska Sędziowie NSA Małgorzata Borowiec (spr.) del. WSA Marian Wolanin Protokolant asystent sędziego Katarzyna Myślińska po rozpoznaniu w dniu 22 października 2010 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej B.S. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 2 lutego 2010 r. sygn. akt II SA/Wa 1849/09 w sprawie ze skargi B.S. na decyzję Prezesa Rady Ministrów z dnia [...] września 2009 r. nr [...] w przedmiocie odmowy przyznania świadczenia specjalnego oddala skargę kasacyjną.

Uzasadnienie

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wyrokiem z dnia 2 lutego 2010 r. sygn. akt II SA/Wa 1849/09 oddalił skargę B.S. na decyzję Prezesa Rady Ministrów z dnia [...] września 2009 r. nr [...] w przedmiocie odmowy przyznania świadczenia specjalnego.

Wyrok został wydany w następujących okolicznościach faktycznych i prawnych sprawy.

Prezes Rady Ministrów decyzją z dnia [...] września 2009 r. nr [...], utrzymał w mocy swoją decyzję z dnia [...] sierpnia 2009 r. nr [...], którą to decyzją wydaną na podstawie art. 82 ust. 1 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz.U. z 2004 r. Nr 39, poz. 353 ze. zm.) odmówił B.S. przyznania emerytury specjalnej.

W uzasadnieniu decyzji podał, iż w jego ocenie z zebranego w sprawie materiału dowodowego nie wynika, aby B.S. spełniała warunki uzasadniające przyznanie jej świadczenia specjalnego, o którym mowa w powołanym przepisie. Wskazał, że ustawodawca pozostawił wyłącznemu uznaniu Prezesa Rady Ministrów jakie okoliczności uprawniające do nabycia świadczenia specjalnego należy uznać za szczególnie uzasadniony przypadek. Wnioskodawczyni nie przedstawiła żadnych dowodów pozwalających na uznanie, że jej działalność polityczna, naukowa, społeczna lub gospodarcza przyczyniła się do rozwoju kraju, a jej obecna sytuacja bytowa jest rażąco niesprawiedliwa w stosunku do jej dokonań. Natomiast sam fakt przyjścia na świat niepełnosprawnych córek i konieczność sprawowania nad nimi opieki nie jest szczególnie uzasadnionym przypadkiem. Nie stanowi zatem podstawy do przyznania jej przedmiotowego świadczenia. Organ wyjaśnił, że świadczenie specjalne nie ma charakteru roszczeniowego, albowiem ustawa nie gwarantuje jego wypłaty, a rozstrzygnięcie pozostawiono uznaniowej decyzji Prezesa Rady Ministrów. Świadczenie to nie ma również charakteru socjalnego.