Wyrok NSA z dnia 9 lipca 2010 r., sygn. I OSK 525/10

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Leszek Leszczyński Sędzia NSA Ewa Dzbeńska Sędzia NSA Monika Nowicka (spr.) Protokolant Iwona Ścieszka po rozpoznaniu w dniu 9 lipca 2010 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej Prezydenta Miasta S. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach z dnia 17 grudnia 2009 r. sygn. akt IV SA/Gl 464/09 w sprawie ze skargi M. W. na zarządzenie Prezydenta Miasta S. z dnia [...] grudnia 2008 r. nr [...] w przedmiocie odwołania ze stanowiska dyrektora szkoły oddala skargę kasacyjną.

Uzasadnienie

Wyrokiem z dnia grudnia 2009 r. ( sygn. akt IV SA/Gl 464/09) Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach, po rozpoznaniu skargi M. W. , stwierdził nieważność zarządzenia Prezydenta Miasta S. z dnia [...] grudnia 2008 r. nr [...] o odwołaniu ze stanowiska dyrektora szkoły.

Powyższy wyrok został wydany w następujących okolicznościach sprawy:

Pismem z dnia 31 grudnia 2008 r. Prezydent Miasta S. , powołując się na art. 38 ust. 1 pkt 2 w związku z art. 5c pkt 2 i art. 36 a ust. 1 ustawy z dnia 7 września 1991 r. o systemie oświaty (tekst jednolity: Dz. U. z 2004 r. Nr 256, poz. 2572 z późn. zm.) oraz art. 30 ust. 2 pkt 5 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (tekst jednolity: Dz. U. z 2001 r. Nr 142, poz. 1591 z późn. zm.), odwołał bez wypowiedzenia, z dniem 31 grudnia 2008 r. M. W. ze stanowiska dyrektora Zespołu Szkół Sportowych w S.

W uzasadnieniu swego stanowiska organ podniósł, że w dniu 10 grudnia 2008 r. M. W. zawiesił zajęcia dydaktyczne w szkołach wchodzących w skład Zespołu Szkół Sportowych w S. mimo, iż stan techniczny budynków umożliwiał prowadzenie zajęć szkolnych i wymagał jedynie dostosowania rozkładu zajęć uczniów do aktualnej sytuacji lokalowej.

Ponadto stwierdzono, że Dyrektor wykazał brak odpowiedzialności za powierzoną szkołę, bowiem obecny stan techniczny dachów był wynikiem jego zaniedbań uczynionych w ostatnich latach, bo uznanie, w zaistniałej sytuacji, priorytetu remontu podłóg, spowodowało dalsze pogorszenie stanu technicznego dachów. Nadto - zdaniem organu odwołującego - M. W. swoim postępowaniem wykazał nie tylko brak chęci współpracy z organem prowadzącym, ale również lekceważący stosunek do organu nadzorującego szkołę, czym utracił zaufanie przełożonych.