Wyrok NSA z dnia 2 czerwca 2009 r., sygn. II OSK 56/09

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Barbara Adamiak /spr./ Sędzia NSA Jerzy Stelmasiak Sędzia del. WSA Arkadiusz Despot - Mładanowicz Protokolant Mariusz Szufnara po rozpoznaniu w dniu 2 czerwca 2009 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej Archidiecezji [...] w W. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 17 września 2008 r. sygn. akt IV SA/Wa 981/08 w sprawie ze skargi Archidiecezji [...] w W. na uchwałę Rada Miasta i Gminy Konstancin - Jeziorna z dnia 25 kwietnia 2005 r. nr 326/IV/21/2005 w przedmiocie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego 1. uchyla zaskarżony wyrok i przekazuje sprawę do ponownego rozpoznania Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w Warszawie; 2. zasądza od Gminy Konstancin - Jeziorna na rzecz Archidiecezji [...] w W. kwotę 370 zł (trzysta siedemdziesiąt) tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wyrokiem z 17 września 2008 r. sygn. akt IV SA/Wa 981/08, po rozpoznaniu sprawy ze skargi Archidiecezji [...] w W. na uchwałę Rady Miasta i Gminy Konstancin-Jeziorna z 25 kwietnia 2005 r. nr 326/IV/21/2005 w przedmiocie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego - oddalił skargę. W uzasadnieniu Sąd dokonując oceny zasadności wniesionej skargi wywodził, że przedmiotem kontroli zgodności z prawem jest treść planu oraz procedura sporządzenia i uchwalenia planu.

Stosownie do art. 27 ust. 1 ustawy z 7 lipca 1994 r. o zagospodarowaniu przestrzennym (tekst jedn. z 1999 r. Nr 15, poz. 139 ze zm.) naruszenie trybu postępowania oraz właściwości organów określonych w art. 18 ustawy powoduje nieważność uchwały rady gminy w całości lub części. Tryb procedury uchwalenia planu odnosi się do kolejno podejmowanych czynności planistycznych, określonych przepisami ustawy, gwarantujących możliwość udziału zainteresowanych podmiotów w procesie planowania i pośrednio do kontroli legalności przyjmowanych rozwiązań w granicach uzyskiwanych opinii i uzgodnień. Pojęcie zaś zasad sporządzania planu wiąże się z merytorycznymi wartościami i wymogami kształtowania polityki przestrzennej. Pod pojęciem trybu procedury planistycznej będzie się mieściło zatem, np. uzyskanie stosownego uzgodnienia projektu planu, opinii stosownych organów, czy też jak podnosi skarżący badanie spójności rozwiązań projektu planu z polityką przestrzenną gminy. Stosownie bowiem do treści art. 18 ust. 2 pkt 2a ustawy o zagospodarowaniu przestrzennym wójt, burmistrz albo prezydent miasta, po podjęciu uchwały o przystąpieniu do sporządzenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego, bada spójność rozwiązań projektu planu z polityką przestrzenną gminy określoną w studium, o którym mowa w art. 6 ustawy. Przepis ten stanowi, że w celu określenia polityki przestrzennej gminy, rada gminy podejmuje uchwałę o przystąpieniu do sporządzenia studium i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy, zwanego dalej "studium". W studium określa się w szczególności obszary które mogą być przeznaczone pod zabudowę, ze wskazaniem, w miarę potrzeby obszarów przewidzianych do zorganizowanej działalności inwestycyjnej, obszary, które mogą być przeznaczone pod zabudowę mieszkaniową wynikającą z potrzeby zaspokajania potrzeb mieszkaniowych wspólnoty. Przepis ten wskazuje również w pkt 7, że studium nie jest przepisem gminnym i nie stanowi podstawy do wydania decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania przestrzennego.