Wyrok NSA z dnia 6 marca 2009 r., sygn. II OSK 303/08

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Andrzej Gliniecki ( spr. ) Sędziowie Sędzia NSA Alicja Plucińska-Filipowicz Sędzia del. WSA Izabela Ostrowska Protokolant Elżbieta Maik po rozpoznaniu w dniu 6 marca 2009 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej sprawy ze skargi kasacyjnej U. P. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie z dnia 7 listopada 2007 r. sygn. akt II SA/Sz 466/07 w sprawie ze skargi U. P. na decyzję Zachodniopomorskiego Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego w Szczecinie z dnia [...] lutego 2007 r. nr [...] w przedmiocie nakazu rozbiórki oddala skargę kasacyjną.

Uzasadnienie

Wyrokiem z dnia 7 listopada 2007 r. sygn. akt II SA/Sz 466/07 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie oddalił skargę U. P. na decyzję Zachodniopomorskiego Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego w Szczecinie z dnia [...] lutego 2007 r., zn. [...] w przedmiocie nakazu rozbiórki. Wyrok ten zapadł w następujących okolicznościach faktycznych i prawnych sprawy:

Decyzją z dnia [...] grudnia 2006 r., zn. [...] Powiatowy Inspektor Nadzoru Budowlanego w Koszalinie nakazał U. P. rozbiórkę płyty żelbetonowej ze zbiornikiem na gaz płynny oraz instalacji gazowej zasilającej lokal mieszkalny nr [...] w budynku mieszkalnym wielorodzinnym, zlokalizowanym na działce nr [...] w miejscowości C., gmina B. Po przeprowadzeniu oględzin nieruchomości organ stwierdził, że na działce nr [...] znajduje się płyta żelbetowa, na której ustawiony jest zbiornik na gaz płynny w odległości 10,80 m i 5,80 m od dwóch sąsiednich budynków mieszkalnych wielorodzinnych, a roboty budowlane zostały wykonane samowolnie. Zdaniem organu instalacja gazowa wraz ze zbiornikiem na gaz płynny jest urządzeniem budowlanym związanym z obiektem budowlanym, jako urządzenie techniczne zapewniające możliwość użytkowania obiektu zgodnie z jego przeznaczeniem w rozumieniu art. 3 pkt 9 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane (Dz.U. z 2006 r. Nr 156, poz. 1118 ze zm.). Urządzenie to znajduje się na płycie żelbetonowej, która stanowi obiekt budowlany w rozumieniu art. 3 pkt 1b ustawy, jako budowla stanowiąca całość techniczno-użytkową wraz z instalacjami i urządzeniami zasilającymi jeden z lokali w budynku mieszkalnym wielorodzinnym, a zatem na wybudowanie tego obiektu budowlanego inwestor zobowiązany był uzyskać pozwolenie na budowę. Organ stwierdził, że inwestor nie posiada decyzji o warunkach zabudowy, a lokalizacja obiektu narusza warunki określone w rozporządzeniu Ministra Gospodarki z dnia 21 listopada 2005 r. w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać bazy i stacje paliw płynnych, rurociągi przesyłowe dalekosiężne służące do transportu ropy naftowej i produktów naftowych i ich usytuowanie, odległość zbiorników przeznaczonych do magazynowania gazu płynnego (Dz.U. Nr 243, poz. 2063), w związku z czym legalizacja zaistniałej samowoli jest niemożliwa.