Wyrok NSA z dnia 15 kwietnia 2009 r., sygn. II FSK 58/08

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Grzegorz Borkowski (sprawozdawca), Sędziowie: NSA Stefan Babiarz, NSA del. Aleksandra Wrzesińska-Nowacka, Protokolant Justyna Nawrocka, po rozpoznaniu w dniu 15 kwietnia 2009 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej M. K.-L. i M. L. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 28 września 2007 r. sygn. akt III SA/Wa 1130/07 w sprawie ze skargi M. K.-L. i M. L. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w W. z dnia 30 marca 2007 r. nr [...] w przedmiocie określenia wysokości zobowiązania podatkowego w podatku dochodowym od osób fizycznych za 2005 r. 1) oddala skargę kasacyjną, 2) zasądza od M. K.-L. i M. L. na rzecz Dyrektora Izby Skarbowej w W. kwotę 2.700 (dwa tysiące siedemset) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

I. Stan sprawy przedstawiał się następująco:

1. Po ponownym rozpatrzeniu sprawy Naczelnik Urzędu Skarbowego w W. określił M.L. i M.K. wysokość zobowiązania w podatku dochodowym od osób fizycznych za 2005 r.

W uzasadnieniu decyzji stwierdził, iż dochody uzyskane przez M.L. z tytułu wynagrodzenia za pracę świadczoną przy realizacji kontraktu współfinansowanego ze środków Unii Europejskiej w ramach Programu ISPA nie podlegają zwolnieniu od podatku dochodowego na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 46 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176, ze zm., dalej u.p.d.o.f.). Ustalono, że wypłaty wynagrodzenia pracodawca skarżącego - M. sp. z o.o. Oddział w Polsce z/s w W. dokonywał z bieżącego rachunku bankowego na którym oprócz środków własnych znajdowały się także środki pochodzące z funduszy unijnych. Należności dotyczące kontraktu przy realizacji którego Skarżący był zatrudniony przekazywane były przez Generalną Dyrekcję Dróg Krajowych i Autostrad na rachunek bankowy firmy prowadzony w EUR. Według własnych potrzeb przelewała ona pieniądze na rachunek prowadzony w PLN, z którego to rachunku dokonywano następnie wypłaty wynagrodzenia należnego Skarżącemu. Organ pierwszej instancji zauważył ponadto, iż firma nie jest w stanie potwierdzić tego, że wynagrodzenie to finansowane było ze środków pochodzących z bezzwrotnej pomocy zagranicznej, a nie ze środków własnych firmy refundowanych następnie z funduszy unijnych.