Wyrok NSA z dnia 17 marca 2009 r., sygn. II FSK 1786/07

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Antoni Hanusz (sprawozdawca), Sędziowie: NSA Edyta Anyżewska, WSA del. Ludmiła Jajkiewicz, Protokolant Paweł Koluch, po rozpoznaniu w dniu 17 marca 2009 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej Samorządowego Kolegium Odwoławczego w K. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie z dnia 5 września 2007 r. sygn. akt I SA/Sz 943/06 w sprawie ze skargi B. C. i Z. C., K. T. i J. T., G. J. i J. J. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w K. z dnia 24 października 2006 r. nr [...] w przedmiocie podatku od nieruchomości za 2006 r. 1) uchyla zaskarżony wyrok w całości i przekazuje sprawę do ponownego rozpoznania Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w Szczecinie, 2) zasądza od B. C. i Z. C., K. T. i J. T., G. J. i J. J. na rzecz Samorządowego Kolegium Odwoławczego w K. kwotę 1.553 (jeden tysiąc pięćset pięćdziesiąt trzy) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

II FSK 1786/07

Uzasadnienie

1. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie wyrokiem z dnia 5 września 2007 r., sygn. akt I SA/Sz 943/06, uchylił zaskarżoną przez B. i Z. C., K. i J. T., G. i J. J. decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w K. z dnia 24 października 2006 r., utrzymującą w mocy decyzję Burmistrza Gminy i Miasta M. z dnia 10 lipca 2006 r., w przedmiocie ustalenia podatku od nieruchomości za 2006 rok. Burmistrz Gminy i Miasta M., mając na uwadze fakt, iż dwoje spośród podatników było przedsiębiorcami, ustalił podatek od nieruchomości tak jak dla gruntów i budynków związanych z prowadzeniem działalności gospodarczej od gruntu o powierzchni 18 631 m.kw. i budynku o powierzchni 818 m.k.w, położonych w D. obręb J. gmina M.

W odwołaniu Z.C. wniósł o uchylenie decyzji organu pierwszej instancji, zarzucając organowi podatkowemu błąd w ustaleniach faktycznych, poprzez przyjęcie, że nieruchomość w D. jest wykorzystywana do działalności gospodarczej. Wyjaśnił, iż nieruchomość została zakupiona przez osoby fizyczne, z majątków prywatnych, na cele rekreacji własnej i traktowanie jej na równi z nieruchomościami posiadanymi w celu prowadzenia działalności gospodarczej jest nieuprawnione. Samorządowe Kolegium Odwoławcze uznało, że odwołanie nie zasługuje na uwzględnienie. Organ wskazał, iż z danych zawartych w ewidencji gruntów i budynków wynika, że grunt został sklasyfikowany jako teren rekreacyjno - wypoczynkowy o symbolu "Bz", natomiast budynki jako użytkowe o charakterze wczasowo - kolonijnym. Nadto dwoje spośród podatników są przedsiębiorcami działającymi na podstawie wpisu do ewidencji działalności gospodarczej. W ocenie organu odwoławczego więc, podatkowy organ odwoławczy prawidłowo zastosował stawki określone w art. 5 ust. 1 pkt 1 lit. a) i pkt 2 lit. b) ustawy z dnia 12 stycznia 1991 roku o podatkach i opłatach lokalnych (Dz. U. Nr 9, poz. 84 z poz. zm.).