Wyrok NSA z dnia 7 lutego 2008 r., sygn. II FSK 1212/07

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący - Sędzia NSA Zbigniew Kmieciak, Sędzia NSA Andrzej Grzelak, Sędzia NSA Bogdan Lubiński (sprawozdawca), Protokolant Anna Dziewiż, po rozpoznaniu w dniu 7 lutego 2008 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej Z. K. S. M. S.A. w C. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z dnia 6 marca 2007 r. sygn. akt I SA/Wr 1743/06 w sprawie ze skargi Z. K. S. M. S.A. w C. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w J. G. z dnia 7 września 2006 r. nr [...] w przedmiocie wysokości zobowiązania w podatku od nieruchomości za 2005r. 1) oddala skargę kasacyjną, 2) zasądza od Z. K. S. M. S.A. w C. na rzecz Samorządowego Kolegium Odwoławczego w J. G. kwotę 5400,00 (słownie: pięć tysięcy czterysta) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

II FSK 1212/07

UZASADNIENIE

Samorządowe Kolegium Odwoławcze w J. decyzją z dnia 7 września 2006 r, określiło Z. K. S. M. S.A. w C. wysokości zobowiązania w podatku od nieruchomości za 2005.

W toku wszczętego z urzędu postępowania podatkowego ustalono, iż skarżąca spółka w deklaracji podatku od nieruchomości za 2005 r., po uwzględnieniu korekt z dnia 10 marca 2005 r., nieprawidłowo wyliczyła wysokość zobowiązania, zaniżając je o 22.649,50 zł.

Przeprowadzone postępowanie wykazało, iż Z. K. S. M. S.A. w C. w 2005 r. były użytkownikiem wieczystym gruntów o łącznej powierzchni 433,6689 ha, na części których spółka prowadziła działalność gospodarczą polegającą na wydobyciu kruszywa naturalnego. Do opodatkowania podatkiem rolnym spółka zadeklarowała 171,620 ha, natomiast podatkiem od nieruchomości powierzchnię 259,50 ha, z czego 161,7039 ha w pozycji gruntu pod jeziorami, zajęte na zbiorniki retencyjne lub elektrownie wodne.

Organy obu instancji zarzuciły, iż zestawienie danych z ewidencji gruntów z treścią złożonych przez podatnika deklaracji na podatek rolny i od nieruchomości ujawniło, że podatnik wykazał do opodatkowania powierzchnię o 2,5489 ha mniejszą niż ta, która wynikała z ewidencji. Powołując się na treść przepisu art. 21 Prawa geodezyjnego i kartograficznego, organy przy ustalaniu podstawy opodatkowania w podatku od nieruchomości wzięły pod uwagę także tą pominiętą przez podatnika powierzchnię, ostatecznie przyjmując do opodatkowania podatkiem od nieruchomości powierzchnię 262,0489 ha.