Wyrok NSA z dnia 16 padziernika 2008 r., sygn. II OSK 1206/07

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Alicja Plucińska- Filipowicz Sędziowie sędzia NSA Zdzisław Kostka (spr.) sędzia NSA Bożena Walentynowicz Protokolant Marcin Rączka po rozpoznaniu w dniu 16 października 2008 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej Z. Z. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 26 kwietnia 2007 r. sygn. akt VI SA/Wa 418/07 w sprawie ze skargi Z. Z. na decyzję Komendanta Głównego Policji z dnia [...] nr [...] w przedmiocie cofnięcia pozwolenia na broń palną myśliwską oddala skargę kasacyjną

Uzasadnienie

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zaskarżonym wyrokiem oddalił skargę Z. Z. na decyzję Komendanta Głównego Policji z [...] grudnia 2006 r. o cofnięciu skarżącemu pozwolenia na broń myśliwską.

Z uzasadnienia wyroku Sądu pierwszej instancji wynika, że podstawą faktyczną decyzji o cofnięciu skarżącemu pozwolenia na broń było ustalenie, iż prawomocnym wyrokiem Sądu Rejonowego w N. S. z [...] września 2004 r. w sprawie [...] skarżący został skazany na karę grzywny za prowadzenie samochodu w stanie nietrzeźwym (art. 178a § 1 k.k.) oraz za groźbę pobicia policjanta w celu zmuszenia go do odstąpienia od czynności służbowych, zaś podstawą prawną art. 18 ust. 1 pkt 2 w zw. z art. 15 ust. 1 pkt 6 ustawy z dnia 21 maja 1999 r. o broni i amunicji. Organy Policji uznały, jak wskazał Sąd, że katalog przestępstw, których popełnienie może wzbudzać obawy, co do zgodnego z prawem użycia broni, w świetle art. 15 ust. 1 pkt 6 ustawy o broni i amunicji nie jest zamknięty i z tego względu przepis ten stanowi wytyczną interpretacyjną w sprawie cofnięcia pozwolenia na broń, dając właściwym organom możliwość oceny postępowania osoby posiadającej takie pozwolenie, w razie popełnienia przez nią przestępstwa lub wówczas, gdy toczy się postępowanie o popełnienie przestępstwa. Dalej organy Policji stwierdziły, iż cofając skarżącemu pozwolenie na broń wzięto pod uwagę popełnienie przez niego dwóch umyślnych przestępstw, mogących stwarzać uzasadnione obawy, iż posiadając broń palną użyje jej w celu sprzecznym z interesem bezpieczeństwa lub porządku publicznego. Szczególnie zwrócono uwagę na popełnienie przez skarżącego przestępstwa polegającego na groźbie pobicia policjantów w celu zmuszenia ich do odstąpienia od czynności związanych z ujawnieniem w czasie kontroli drogowej, że skarżący prowadzi samochód w stanie nietrzeźwym.