Wyrok NSA z dnia 18 marca 2008 r., sygn. I FSK 486/07

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Edmund Łój, Sędzia NSA Maria Dożynkiewicz, Sędzia NSA Sylwester Marciniak (sprawozdawca), Protokolant Iwona Wtulich, po rozpoznaniu w dniu 18 marca 2008 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej J.I. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z dnia 22 listopada 2006 r. sygn. akt I SA/Wr 212/06 w sprawie ze skargi J.I. na decyzję Dyrektora Izby Celnej w W. z dnia 8 grudnia 2005 r. nr [...] w przedmiocie podatku akcyzowego za styczeń - kwiecień 2003 r. 1. oddala skargę kasacyjną, 2. zasądza od J.I. na rzecz Dyrektora izby Celnej w W. kwotę 7.200 zł /słownie: siedem tysięcy dwieście złotych/ tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

1. Zaskarżonym wyrokiem z dnia 22 listopada 2006 r., sygn. I SA/Wr 212/06, Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu oddalił skargę J. I. na decyzję Dyrektora Izby Celnej we W. z dnia 8 grudnia 2005 r. w przedmiocie podatku akcyzowego za styczeń-kwiecień 2003 r.

2. W uzasadnieniu zaskarżonego wyroku Sąd I instancji ustalił, iż swoją decyzją organ odwoławczy utrzymał w mocy decyzję Dyrektora Urzędu Kontroli Skarbowej z dnia 31 marca 2005 r., określającą podatnikowi zobowiązanie w podatku akcyzowym. Z uzasadnienia zaskarżonej decyzji wynika, że J. I. w ramach prowadzonej przez siebie działalności gospodarczej w okresie od stycznia do kwietnia 2003 r. dokonywał sprzedaży oleju napędowego będącego mieszanką tzw. "blendą" komponentów oleju napędowego oraz pełnowartościowego oleju napędowego. We wskazanym okresie przedsiębiorstwo strony dokonywało zakupu od firmy "E." J. L. z siedzibą w K. oleju napędowego oraz benzyny bezołowiowej i jednocześnie tej firmie sprzedawała komponenty ON oraz usługi transportowe i usługę "dzierżawy" samochodu. Na podstawie materiału dowodowego ustalono, że J. L. w 2002 r. oraz w 2003 r. w ramach jednoosobowej firmy "E." nie prowadził działalności gospodarczej w rozumieniu przepisów podatkowych i ustawy o działalności gospodarczej, tylko brał udział w procederze poświadczania nieprawdy w dokumentach handlowych. Działanie to polegało na wystawianiu pustych faktur, za którymi nie szedł żaden towar, wobec czego nie powodowało powstania obowiązku podatkowego tylko odpowiedzialność karną. Fikcyjny charakter działalności gospodarczej polegał na udziale kontrolowanego w łańcuchu firm zajmujących się procederem "papierowego" przekwalifikowywania komponentów paliw na pełnowartościowe paliwa. J. L. firmował swoim nazwiskiem nierzeczywiste transakcje zakupu komponentów, ich sprzedaż do fikcyjnych firm, od których "odkupywał" pełnowartościowe paliwo i to paliwo z kolei fakturował między innymi na firmę Jana Iwanowskiego. Fikcyjna zamiana komponentów na paliwa następowała w 2003 r. w dwóch firmach, które zostały zarejestrowane jako podmioty gospodarcze przez osoby bezrobotne, nie posiadające żadnej bazy gospodarczej i bez fachowego przygotowania, jedynie w celu "papierowego" przekwalifikowania komponentów na pełnowartościowe paliwo. Wzorowo prowadzona dokumentacja kontrolowanego miała na celu stworzenie pozorów wiarygodności firmy i ewidencjonowanych transakcji. Tymczasem materiał dowodowy zebrany w trakcie przeprowadzonych kontroli oraz zeznania złożone w Prokuraturze Okręgowej przez podejrzanych i świadków wskazują na działanie zorganizowane polegające na wprowadzeniu do obrotu blendy lub komponentu jako paliwa, bez zapłaty podatku akcyzowego. Ponadto odbiorcy "paliwa", czyli między innymi skarżący, dysponując fakturami zakupu od J. L. obciążali koszty działalności wartością zakupu paliwa, a nie o wiele tańszych komponentów. Stwierdzono, że siatka firm "słupów" pośredniczących w papierowym obrocie komponentami oleju napędowego miała na celu jedynie zgubienie śladu po komponentach oleju napędowego, tj. papierowe (fikcyjne) przeklasyfikowanie przez "słupy" komponentów oleju napędowego na olej napędowy, a firma "E." miała stać się "wiarygodnym" źródłem pochodzenia oleju napędowego dla firmy skarżącego. Wskazano także na fikcyjnych charakter świadczonych przez firmę skarżącego usług transportowych oraz transakcji sprzedaży komponentów oleju napędowego do firmy "E.". W związku z tym organ I instancji dokonał szczegółowego rozliczenia ilościowego zakupionego i sprzedanego oleju napędowego, komponentów oleju napędowego oraz "blendy" oleju napędowego za okres od stycznia do kwietnia 2003 r. i określił zobowiązanie w podatku akcyzowym na podstawie art. 34 ust. 1, art. 35 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz podatku akcyzowym (Dz. U. Nr 11, poz. 50 ze zm. zwanej dalej "ustawą o ptu") oraz § 12 ust. 1 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 marca 2002 r. w sprawie podatku akcyzowego (Dz. U. Nr 27, poz. 269). Organ odwoławczy w swojej decyzji utrzymał rozstrzygnięcie organu I instancji w mocy.