Wyrok WSA we Wrocławiu z dnia 22 listopada 2006 r., sygn. I SA/Wr 212/06

Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia NSA - Andrzej Szczerbiński Sędziowie: Sędzia NSA - Lidia Błystak Asesor WSA - Dagmara Dominik (sprawozdawca) Protokolant: Agnieszka Mazurek po rozpoznaniu w Wydziale I na rozprawie w dniu 8 listopada 2006 r. przy udziale - sprawy ze skargi Stacja A J. I. w K. na decyzję Dyrektora Izby Celnej we W. z dnia [...] Nr [...] w przedmiocie podatku akcyzowego za styczeń-kwiecień 2003 r. : oddala skargę

Uzasadnienie

Przedmiotem zaskarżenia jest decyzja Dyrektora Izby Celnej we W. z dnia [...] Nr [...] utrzymująca w mocy decyzję Dyrektora Urzędu Kontroli Skarbowej we W. z dnia [...] Nr [...] w przedmiocie określenia zobowiązania w podatku akcyzowym za styczeń 2003 r. w wysokości [...]; luty 2003 r. w wysokości [...]; marzec 2003 r. w wysokości [...]; kwiecień 2003 r. w wysokości [...]. Z uzasadnienia zaskarżonej decyzji wynika, że J. I. właściciel firmy A w K. w okresie od stycznia do kwietnia 2003 r. dokonywał sprzedaży "oleju napędowego będącego mieszanką tzw. "blendą" komponentów oleju napędowego oraz pełnowartościowego oleju napędowego. W ww. okresie firma A w K. dokonywała zakupu od firmy B J. L. z siedzibą w K. przy ul. Ch. [...]: oleju napędowego oraz benzyny bezołowiowej i jednocześnie ww. firmie sprzedawała komponenty ON oraz usługi transportowe i usługę "dzierżawy" samochodu. Na podstawie materiałów nadesłanych przez Urząd Kontroli Skarbowej w P. Ośrodek Zamiejscowy w K. ustalono, że J. L. w 2002 r. oraz w 2003 r. w ramach jednoosobowej firmy B nie prowadził działalności gospodarczej w rozumieniu przepisów podatkowych i ustawy o działalności gospodarczej tylko brał udział w procederze poświadczania nieprawdy w dokumentach handlowych. Działanie J. L. polegało na wystawianiu pustych faktur, za którymi nie szedł żaden towar, wobec czego nie powodowało powstania obowiązku podatkowego tylko odpowiedzialność karną. Fikcyjny charakter działalności gospodarczej polegał na udziale kontrolowanego w łańcuchu firm zajmujących się procederem "papierowego" przekwalifikowywania komponentów paliw na pełnowartościowe paliwa. J. L. firmował swoim nazwiskiem nierzeczywiste transakcje zakupu komponentów, ich sprzedaż do fikcyjnych firm, od których "odkupywał" pełnowartościowe paliwo i to paliwo z kolei fakturował między innymi na firmę A J. I. Fikcyjna zamiana komponentów na paliwa następowała w 2003 r. w dwóch firmach C i D, które zostały zarejestrowane jako podmioty gospodarcze przez osoby bezrobotne, nie posiadające żadnej bazy gospodarczej, bez fachowego przygotowania jedynie w celu "papierowego" przekwalifikowania komponentów na pełnowartościowe paliwo. Wzorowo prowadzone księgi rachunkowe kontrolowanego, ewidencje podatku od towarów i usług, składane deklaracje na zaliczki na podatek dochodowy i deklaracje VAT-7 oraz dokumentacja magazynowa, faktury za dzierżawę samochodów, zbiorników oraz faktury za usługi transportowe jak również przelewy bankowe, dowody kasowe, umowy o współpracy i adnotacje na fakturach, że podatek VAT i podatek akcyzowy zostały naliczone i zapłacone terminowo, miały na celu stworzenie pozorów wiarygodności firmy i ewidencjonowanych w firmie B transakcji. Tymczasem materiał dowodowy w postaci kontroli przeprowadzonych w firmie C i D oraz zeznania złożone w Prokuraturze Okręgowej przez podejrzanych i świadków wskazują na działanie zorganizowane polegające na wprowadzeniu do obrotu blendy lub komponentu jako paliwa, bez zapłaty podatku akcyzowego. Ponadto odbiorcy "paliwa", czyli między innymi J. I. właściciel Stacji Paliw w K. dysponując fakturami zakupu od J. L. obciążał koszty działalności wartością zakupu paliwa a nie o wiele tańszych komponentów. Podatek VAT naliczony w fakturach od J. L. był przez niego odliczany od podatku należnego, chociaż wynikał z faktur, za którymi nie szedł żaden towar. Stwierdzono zatem, że siatka firm "słupów" pośredniczących w papierowym obrocie komponentami oleju napędowego miała na celu jedynie zgubienie śladu po komponentach oleju napędowego, tj. papierowe (fikcyjne) przeklasyfikowanie przez "słupy" komponentów oleju napędowego na olej napędowy, a firma B miała stać się "wiarygodnym" źródłem pochodzenia oleju napędowego dla firmy A J. I. Wskazano także na fikcyjnych charakter z tytuł świadczonych usług transportowych wystawionych przez A J. I. oraz transakcje sprzedaży komponentów oleju napędowego do B. W związku z powyższym organ podatkowy dokonał szczegółowego rozliczenia ilościowego zakupionego i sprzedanego oleju napędowego, komponentów oleju napędowego oraz "blendy" oleju napędowego za okres od stycznia do kwietnia 2003 r. i określono zobowiązanie w podatku akcyzowym powołując się na art. 34 ust. 1, art. 35 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz podatku akcyzowym (Dz. U. Nr 11, poz. 50 ze zm. Zwanej dalej "ustawą o ptu") oraz § 12 ust. 1 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 marca 2002 r. w sprawie podatku akcyzowego (Dz. U. Nr 27, poz. 269). Takie stanowisko zostało utrzymane przez organ odwoławczy.