Wyrok NSA z dnia 2 sierpnia 2007 r., sygn. I OSK 1187/07

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Włodzimierz Ryms Sędziowie NSA Izabella Kulig - Maciszewska Elżbieta Stebnicka (spr.) Protokolant Michał Zawadzki po rozpoznaniu w dniu 26 lipca 2007r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej J. T. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 11 września 2006 r. sygn. akt I SA/Wa 520/06 w sprawie ze skargi J. T. na decyzję Centralnej Komisji do Spraw Stopni i Tytułów z dnia [...] nr [...] w przedmiocie odmowy nadania stopnia naukowego doktora habilitowanego oddala skargę kasacyjną

Uzasadnienie

Wyrokiem z dnia 11 września 2006 r., sygn. akt I SA/Wa 520/06 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie oddalił skargę J. T. na decyzję Centralnej Komisji do Spraw Stopni i Tytułów nr [...] z dnia [...] w przedmiocie odmowy zatwierdzenia nadania stopnia naukowego doktora habilitowanego. Zaskarżona decyzja została wydana na skutek wniosku J. T. o ponowne rozpatrzenie sprawy zatwierdzenia uchwały Rady Wydziału [...] z dnia [...] o nadaniu dr J. T. stopnia naukowego doktora habilitowanego i utrzymała w mocy poprzednią decyzję Centralnej Komisji do Spraw Stopni i Tytułów z dnia [...] odmawiającą zatwierdzenia ww. uchwały.

W uzasadnieniu wyroku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie stwierdził, iż w świetle zgromadzonego w sprawie materiału dowodowego zaskarżona decyzja wydana została zgodnie z prawem. Podkreślił, iż postępowanie przed Centralną Komisją dotyczące nadania tytułu naukowego czy stopnia naukowego prowadzi się na podstawie ustawy z dnia 14 marca 2003 r. o stopniach naukowych i tytule naukowym oraz o stopniach i tytule w zakresie sztuki (Dz. U. Nr 65, poz. 595 ze zm., zwanej dalej ustawą) oraz na podstawie Statutu Centralnej Komisji do Spraw Tytułu Naukowego i Stopni Naukowych. W myśl natomiast art. 29 ust. 1 ustawy w postępowaniu tym w zakresie nieuregulowanym przedmiotową ustawą stosuje się odpowiednio również przepisy kodeksu postępowania administracyjnego. Zdaniem Sądu Centralna Komisja rozpoznając niniejszą sprawę uwzględniła specyfikę postępowania dotyczącego nadania tytułu naukowego lub stopnia naukowego i przyjęła właściwy zakres zastosowania przepisów kodeksu postępowania administracyjnego. W szczególności nie znajduje uzasadnienia zarzutu skarżącego, jakoby został on pozbawiony możliwości udziału w postępowaniu administracyjnym. Sąd podkreślił bowiem, iż postępowanie przed Centralną Komisją do chwili wydania decyzji ma charakter niejawny, o czym stanowi § 14 Statutu, mający umocowanie w art. 34 ust. 5 ustawy. Natomiast w postępowaniu przed Centralną Komisją z wniosku o ponowne rozpatrzenie sprawy - stosownie do treści art. 19 ust. 4 powołanej ustawy - uczestniczyć mogą jedynie recenzenci powołani w przewodzie habilitacyjnym. Kwestionowana przez skarżącego konstrukcja postępowania odwoławczego przyjęta w art. 19 ust. 2 ustawy odpowiada (poza terminem zaskarżenia) regulacji zawartej w art. 127 § 3 kpa, który stanowi, że od decyzji wydanej w pierwszej instancji przez ministra lub samorządowe kolegium odwoławcze nie służy odwołanie, jednakże strona niezadowolona z decyzji może zwrócić się do tego organu o ponowne rozpatrzenie sprawy. W ten sposób realizuje się zasada dwuinstancyjności postępowania administracyjnego. Z przedstawionych względów w rozpoznawanej sprawie zdaniem Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego nie mogły mieć zastosowania m.in. przepisy art. 7, art. 10 § 1, art. 79 i art. 81 kpa, a wobec tego wymienione przepisy - wbrew twierdzeniom skarżącego - nie mogły zostać naruszone przez organ. Sąd I instancji podkreślił, że materiał dowodowy w postępowaniu zakończonym zaskarżoną decyzją został zgromadzony w sposób przewidziany przepisami, a jego ocena dokonana przez Centralną Komisję nie uzasadnia twierdzenia, że naruszone został przepisy art. 77 i art. 107 kpa. Ponadto skarżący błędnie zarzucił, iż przy podejmowaniu tejże decyzji przez Centralną Komisję doszło do nieprawidłowości, bowiem - jak stwierdził Sąd - w głosowaniu brało udział 10 członków Prezydium Komisji, stąd jego wynik - 1 głos za, 9 przeciw - nie budzi wątpliwości.