Wyrok NSA z dnia 24 lipca 2007 r., sygn. II FSK 974/06

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Stanisław Bogucki, Sędziowie NSA: Bogusław Dauter (sprawozdawca), Krystyna Nowak, Protokolant Justyna Nawrocka, po rozpoznaniu w dniu 24 lipca 2007 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej Dyrektora Izby Skarbowej w L. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi z dnia 14 lutego 2006 r. sygn. akt I SA/Łd 817/05 w sprawie ze skargi J. i Z. małż. S. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w L. z dnia 16 czerwca 2005 r. (...) w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych za 2003 r. 1) uchyla zaskarżony wyrok w całości i przekazuje sprawę do ponownego rozpoznania Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w Łodzi, 2) zasądza od J. i Z. małż. S. na rzecz Dyrektora Izby Skarbowej w L. kwotę 3.600 (trzy tysiące sześćset) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

1. Wyrokiem z dnia 14 lutego 2006 r., sygn. akt I SA/Łd 817/05, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi uchylił zaskarżoną przez J. i Z. S. decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w L. z dnia 16 czerwca 2005 r., nr [...], utrzymującą w mocy decyzję Naczelnika Urzędu Skarbowego w K. z dnia 4 marca 2005 r., znak: [...], w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych za rok 2003.

2. Rozstrzygniecie to zapadło w następującym ustalonym przez organy podatkowe stanie faktycznym: w wyniku kontroli skarbowej działalności gospodarczej prowadzonej przez Z. S. stwierdzono szereg nieprawidłowości w dokonywanych rozliczeniach. W szczególności ustalono, że podatnik zaliczył w ciężar kosztów wydatki w ogólnej wysokości 450.694,86 zł, udokumentowane fakturami pochodzącymi od podmiotów nie istniejących lub od podmiotów istniejących, które nie potwierdziły zawarcia przedmiotowych transakcji. Ponadto w toku kontroli stwierdzono, że podatnik nie okazał do kontroli części dokumentów potwierdzających fakt poniesienia pozostałych wydatków w okresie od 1 sierpnia 2003 r. do 31 sierpnia 2003 r. w kwocie 2.500,60 zł. Organy podatkowe obu instancji przyjęły, że zestawienie wszystkich zakwestionowanych faktur nabycia towarów przez podatnika oraz dokonane ustalenia potwierdzają, iż wskazane faktury nie pochodziły od wymienionych w nich wystawców. Stwierdzono również, że ustalenie dochodu podatnika w drodze o szacowania nie może mieć miejsca, gdyż został on ustalony na podstawie podatkowej księgi przychodów i rozchodów przez dokonanie korekty nieprawidłowych zapisów księgowych. Podatnik prawidłowo ewidencjonował uzyskane przychody w podatkowej księdze przychodów i rozchodów, a jedynie brak było prawidłowej ewidencji wydatków wykazanych jako koszty uzyskania przychodu.