Wyrok NSA z dnia 3 października 2006 r., sygn. II FSK 1149/05

Zarzut naruszenia postępowania ma odnosić się do postępowania sądowego zakończonego zaskarżonym wyrokiem

Zaskarżonym wyrokiem z dnia 18 lutego 2005 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku, w sprawie o sygnaturze akt I SA/Gd 538/03, oddalił skargę Franciszka i Krystyny R. na decyzję Izby Skarbowej w Gdańsku z dnia 25 marca 2003 roku w przedmiocie odmowy uchylenia ostatecznej decyzji wydanej w przedmiocie określenia podatku dochodowego od osób fizycznych za 1999 rok. Zaskarżoną decyzją utrzymano w mocy rozstrzygnięcie Drugiego Urzędu Skarbowego w Gdańsku z dnia 3 października 2003 roku odmawiające uchylenia w trybie wznowieniowym ostatecznej decyzji z dnia 27 czerwca 2000 roku w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych za 1999 rok. W rozpoznawanej sprawie organy podatkowe uznały, że materiał dowodowy dotyczący działalności spółki cywilnej E...", której wspólnikiem był Franciszek R., jest tożsamy dla podatku dochodowego wspólników tej spółki za 1999 rok oraz dla rozliczenia podatku od towarów i usług spółki za poszczególne miesiące 1999 roku. Określając wysokość należnego zobowiązania w podatku dochodowym Krystyny i Franciszka R. za 1999 rok Urząd Skarbowy nie zakwestionował zgromadzonego materiału dowodowego w zakresie dochodów działalności w spółce E..." i dochód z tego tytułu przyjął w kwocie zeznanej przez podatnika. Tym samym, w ocenie organów, nawet przyjęcie że Urząd Skarbowy dokonał błędnej pod względem prawnym oceny zebranego w sprawie materiału dowodowego, nie stanowi przesłanki wznowienia postępowania określonej w art. 240 § 1 pkt 5 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 roku Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 roku Nr 8, poz. 60).