Wyrok NSA z dnia 26 lipca 2006 r., sygn. II FSK 990/05

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sylwester Marciniak, Sędziowie NSA Stanisław Bogucki, Sędzia WSA del. Małgorzata Jarecka (sprawozdawca), Protokolant Krzysztof Kołtan, po rozpoznaniu w dniu 13 lipca 2006 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej Generalnego Inspektora Kontroli Skarbowej od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 4 października 2004 r. sygn. akt III SA/Wa 806/04 w sprawie ze skargi Alicji i Henryka T. na decyzję Generalnego Inspektora Kontroli Skarbowej z dnia 27 lutego 2003 r. (...) w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności decyzji w sprawie o podatek dochodowy od osób fizycznych za 1997 r. i 1998 r. 1) oddala skargę kasacyjną, 2) zasądza od Generalnego Inspektora Kontroli Skarbowej na rzecz Alicji i Henryka T. kwotę 135 /słownie: sto trzydzieści pięć/ złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

Wyrokiem z dnia 4 października, III SA/Wa 806/04, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie uchylił zaskarżone przez Alicję i Henryka T., decyzje Generalnego Inspektora Kontroli Skarbowej z dnia 27 lutego 2003 r., (...) oraz poprzedzające je decyzje organu I instancji, w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności decyzji w sprawie o podatek dochodowy od osób fizycznych za 1997 r. i 1998 r.

Sąd ustalił, że w stosunku do małżonków T. za lata podatkowe 1997 i 1998 zostały wydane: decyzje: Urzędu Skarbowego w D. z dnia 23 czerwca 2003 r. w przedmiocie określenia wysokości nadpłaty w podatku dochodowym oraz decyzje Inspektora Kontroli Skarbowej z dnia 23 lipca 2003 r. w przedmiocie zobowiązań podatkowych.

Skarżący wnieśli o stwierdzenie nieważności decyzji z 23 lipca 2003 r. w przedmiocie określenia zobowiązania w podatku dochodowym od osób fizycznych za lata 1997 i 1998, zarzucając im, że zostały wydane w sytuacji, gdy o zobowiązaniu rozstrzygnięto już w innych wcześniejszych decyzjach tj. z dnia 23 czerwca 2003 r określających wysokość nadpłaty. Wskazali, że powyższe powoduje, iż spełniona jest przesłanka z art. 247 par. 1 pkt 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa /Dz.U nr 137 poz. 926 ze zm., zwanej dalej o.p/.