Wyrok NSA z dnia 22 lipca 2005 r., sygn. I OSK 183/05

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Joanna Runge - Lissowska, Sędziowie NSA Wojciech Chróścielewski (spr.), Jan Paweł Tarno, Protokolant Mariusz Bartosiak, po rozpoznaniu w dniu 22 lipca 2005 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej Bożeny K. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi z dnia 7 lipca 2004 r. sygn. akt III SA/Łd 654/04 w sprawie ze skargi Bożeny K. na decyzję Wojewody Ł. z dnia 4 września 2003 r. (...) w przedmiocie odmowy zmiany decyzji w sprawie zasiłku przedemerytalnego 1. oddala skargę kasacyjną, 2. zasądza od Skarbu Pastwa na rzecz adwokata Pawła W. kwotę 120 zł /słownie: sto dwadzieścia/ tytułem nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu.

Uzasadnienie

I OSK 183/05

Uzasadnienie

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi wyrokiem z dnia 7 lipca 2004 r., III SA/Łd 654/04 oddalił skargę Bożeny K. na decyzję Wojewody (...) z dnia 4 września 2003 r. (...) w przedmiocie odmowy zmiany decyzji w sprawie zasiłku przedemerytalnego. Wyrok ten został wydany w następujących okolicznościach sprawy. Starosta Powiatu Z. decyzją z dnia 25 czerwca 2003 r. wydaną na podstawie art. 155 Kpa odmówił zmiany decyzji ostatecznej wydanej przez ten organ w dniu 4 stycznia 2001 r. w przedmiocie przyznania Bożenie K. prawa do zasiłku przedemerytalnego w wysokości 120% kwoty bazowej. Decyzja ta została utrzymana w mocy przez Wojewodę (...) decyzją z dnia 4 września 2003 r. wydaną na podstawie art. 138 par. 1 pkt 1 Kpa oraz art. 11 ustawy z 17 grudnia 2001 r. o zmianie ustawy o gospodarowaniu nieruchomościami rolnymi Skarbu Państwa, ustawy o ochronie roszczeń pracowniczych w razie niewypłacalności pracodawcy, ustawy o zatrudnieniu i przeciwdziałaniu bezrobociu, ustawy o zakazie stosowania wyrobów zawierających azbest, ustawy o Trójstronnej Komisji do Spraw Społeczno-Gospodarczych i wojewódzkich komisjach dialogu społecznego oraz ustawy o ułatwieniu zatrudnienia absolwentom szkół /Dz.U. nr 154 poz. 1793/ w związku z art. 37j ust. 2, 3 i 5 ustawy z 14 grudnia 1994 r. o zatrudnieniu i przeciwdziałaniu bezrobociu /Dz.U. 1997 nr 25 poz. 128 ze zm./. Wojewoda (...) podzielił pogląd przyjęty w uchwale składu siedmiu sędziów NSA z 21 października 2002 r., OPS 10/02, w której uznano, że przepis art. 37j ust. 5 powołanej ustawy ma zastosowanie do osoby, która została zwolniona w grupie, co najmniej 100 pracowników z jednego zakładu pracy, a taka sytuacja nie miała miejsca w przypadku zwolnienia Bożeny K. W swojej skardze do Sądu skarżąca uznała, za niesprawiedliwość, iż z tej samej grupy zwolnionych 6 osób otrzymuje wyższy zasiłek niż pozostałe zwolnione w tym samym miesięcy z pracy w Spółce "Z.". Narusza to jej zdaniem zasadę równości wobec prawa określoną w art. 32 ust. 1 Konstytucji RP. Dodała, że decyzje przyznające 6 osobom zasiłek w podwyższonej wysokości wydane zostały 2 miesiące po ukazaniu się uchwały składu 7 sędziów NSA z 21 października 2002 r.