Wyrok NSA z dnia 23 listopada 2005 r., sygn. I FSK 283/05

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Juliusz Antosik, Sędziowie NSA Arkadiusz Cudak, Krzysztof Stanik (spr.), Protokolant Ewa Głowacka, po rozpoznaniu w dniu 23 listopada 2005 r. na rozprawie w Wydziale I Izby Finansowej skargi kasacyjnej Zbigniewa O. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Opolu z dnia 21 stycznia 2005 r., sygn. akt I SA/Op 129/04 w sprawie ze skargi Zbigniewa O. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w O. z dnia 28 maja 2004 r., (...) w przedmiocie podatku od towarów i usług 1. oddala skargę kasacyjną, 2. zasądza od Zbigniewa O. na rzecz Dyrektora Izby Skarbowej w O. kwotę 1.200 /tysiąc dwieście/ złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego

Uzasadnienie

Wyrokiem z dnia 21.01.2005 r., I SA/Op 129/04, Wojewódzki Sąd Administracyjny oddalił skargę Zbigniewa O. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w O. z dnia 28.05.2004 r., (...) w przedmiocie podatku od towarów i usług.

W uzasadnieniu tego rozstrzygnięcia wyjaśniono, że decyzją pierwszoinstancyjną określono skarżącemu zobowiązanie w podatku od towarów i usług za miesiące styczeń i luty 1999 r. w wysokości wyższej od zadeklarowanej przez podatnika, natomiast za miesiące marzec, kwiecień, maj i czerwiec 1999 r. określono stronie zobowiązanie podatkowe w miejsce zadeklarowanych przez podatnika nadwyżek podatku naliczonego nad należnym.

Po rozpatrzeniu odwołania opisaną na wstępie decyzją utrzymano w mocy decyzję organu I instancji aprobując w całości jego ustalenia i stanowisko. Wskazano, że prawidłowo ustalono podstawę opodatkowania podatkiem VAT w oparciu o metodę szacowania przychodu przewidzianą w art. 23 par. 1 ustawy z 29.08.1997 r. Ordynacja podatkowa /Dz.U. nr 137 poz. 926 ze zm./, w brzmieniu obowiązującym w 1999r, gdyż na podstawie posiadanych przez podatnika dokumentów źródłowych możliwe było wyliczenie wielkości osiągniętej przez niego sprzedaży jedynie w ujęciu rocznym, natomiast podatek od towarów i usług rozliczany był w okresach miesięcznych. Nie podzielono zarzutów odwołania dotyczących nieprawidłowego opodatkowania nieodpłatnego świadczenia usług najmu, albowiem w zakresie opodatkowania tej formy usługi miały zastosowanie wyłącznie uregulowania art. 2 ust. 3 pkt 5 w związku z art. 15 ust. 3 ustawy z 08.01.1993 r. o podatku od towarów i usług oraz podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./. W zebranym w sprawie materiale dowodowym nie znajdowały także potwierdzenia wywody odwołującego, że podnajmowane lokale wykorzystywane były na jego własne potrzeby, gdyż podnajem następował na rzecz innych podmiotów gospodarczych, a także brak było jakiegokolwiek potwierdzenia podnoszonej przez stronę okoliczności dokonywania przez podnajmujących wzajemnych świadczeń.