Wyrok NSA z dnia 14 lipca 2005 r., sygn. FSK 2621/04

1. Z góry powzięty zamiar stron braku woli wywołania skutków prawnych, przy jednoczesnej chęci wprowadzenia innych podmiotów, w tym organów podatkowych, w błąd co do dokonania określonej czynności prawnej może być powodowany w szczególności chęcią obejścia ustawy podatkowej, na przykład poprzez ukształtowanie danej transakcji w sposób umożliwiający wyzyskanie mechanizmów rządzących podatkiem od towarów i usług celem uzyskania nieuzasadnionego podatku naliczonego w związku z tą transakcją.

2. Jednym z zadań postępowania podatkowego jest ustalenie, czy w konkretnym stanie faktycznym, nie zachodzą okoliczności, o których mowa w art. 58 par. 1 Kodeksu cywilnego /czynność prawna zmierzająca do obejścia ustawy/ lub w art. 83 par. 1 Kodeksu cywilnego /oświadczenie woli złożonej drugiej stronie za jej zgodą dla pozoru/. Nie ulega bowiem wątpliwości, że organy podatkowe są nie tylko uprawnione, ale wręcz zobowiązane do oceny czynności cywilnoprawnych w zakresie ich skutków prawno-podatkowych.

Naczelny Sąd Administracyjny po rozpoznaniu w dniu 23 czerwca 2005 r. na rozprawie w Wydziale I Izby Finansowej skargi kasacyjnej Dyrektora Izby Skarbowej w R. oraz skargi kasacyjnej Spółki z o.o. "G." z siedzibą w J. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie z dnia 18 maja 2004 r. SA/Rz 2570/02 w sprawie ze skargi Spółki z o.o. "G." z siedzibą w J. na decyzję Izby Skarbowej w R. z dnia 18 listopada 2002 r. (...) w przedmiocie podatku od towarów i usług za wrzesień 2001 r. - oddala skargę kasacyjną Dyrektora Izby Skarbowej w R.; (...) oraz oddala skargę kasacyjną Spółki "G." z siedzibą w J.; (...).

UZASADNIENIE

Wyrokiem z dnia 18 maja 2004 r., SA/Rz 2570/02 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie uchylił decyzję Izby Skarbowej w R. z dnia 18 listopada 2002 r., oraz utrzymaną nią w mocy decyzję Urzędu Skarbowego w J. z dnia 30 lipca 2002 r., w części ustalającej Spółce z ograniczoną odpowiedzialnością "G." z siedzibą w J. dodatkowe zobowiązanie podatkowe, a w pozostałej części oddalił skargę. Decyzją z dnia 30 lipca 2002 r., utrzymaną w mocy zaskarżoną decyzją Izby Skarbowej, określono wspomnianej Spółce podatek od towarów i usług do zwrotu za wrzesień 2001 r. na kwotę "0" zł, zobowiązanie w tym podatku na kwotę 660 zł, zaległość podatkową na kwotę 660 zł i odsetki za zwłokę na kwotę 139,40 zł oraz ustalono dodatkowe zobowiązanie w tym podatku na kwotę 29.700 zł.