Wyrok NSA z dnia 13 października 2004 r., sygn. FSK 560/04
Podatnik nie może dwukrotnie korzystać z ulgi mieszkaniowej z tytułu obracania, na cele mieszkaniowe, tymi samymi środkami. Nie jest natomiast zasadne zrównanie sytuacji podatnika, który wydatkował na cele mieszkaniowe tylko środki zgromadzone w kwocie, objęte już ulgą, do którego ma w pełni zastosowanie art. 27a ust. 12 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. 2000 nr 14 poz. 176 ze zm./ z sytuacją osoby, która realizowała inwestycje mieszkaniowe wykorzystując oprócz oszczędności z kasy również własne środki, kredyt bankowy, pożyczkę od osób trzecich itp., nie objęte wcześniej preferencjami podatkowymi.
Ograniczenie podatnikowi prawa do ulgi z tytułu wydatkowania na cele mieszkaniowe, wskazane w ww. przepisach, tego rodzaju środków uzyskanych z innych źródeł niż oszczędności w kasie, prowadziłoby do niekorzystnych sytuacji. Osoby oszczędzające w kasie i realizujące później cele mieszkaniowe, które finansowały nie tylko za pośrednictwem oszczędności z kasy, ale i innych środków, byłyby w gorszej sytuacji niż ci, co w kasie nie oszczędzali. Faktycznie traciłyby ulgę tytułem oszczędzania w kasie, a ponadto miały zmniejszony o tę kwotę limit odliczeń w następnych latach, bowiem do tego limitu także zaliczono kwoty zmniejszenia z tytułu oszczędności w kasie. Przyjęcie takiego sposobu rozumienia art. 27a ust. 12, jak zaproponowany w zaskarżonej decyzji, prowadziłoby więc do przekreślenia zasadności oszczędzania w kasach mieszkaniowych. Zaprezentowana wykładnia systemowa i celowościowa jest w pełni racjonalna i mimo, iż odstępuje od wykładni językowej nie pogarsza sytuacji podatnika.
Naczelny Sąd Administracyjny po rozpoznaniu w dniu 13 października 2004 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej Dyrektora Izby Skarbowej w W. od wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 31 października 2003 r. III SA 1680/02 w sprawie ze skargi Andrzeja W. i Doroty W. na decyzję Izby Skarbowej w W. Ośrodek Zamiejscowy w P. z dnia 23 maja 2002 r. (...) w przedmiocie odmowy stwierdzenia nadpłaty w podatku dochodowym od osób fizycznych - oddala skargę kasacyjną.