Wyrok NSA z dnia 28 października 2003 r., sygn. II SA/Łd 41/03

Fakt, że organy orzekające nie kierowały wysyłanych pism i podejmowanych rozstrzygnięć do osoby małoletniej, której przysługiwał status strony w toczącym się postępowaniu, w sytuacji czynnego jednocześnie udziału w tymże postępowaniu jej przedstawiciela ustawowego, nie może spowodować rezultatu w postaci uchylenia przez sąd ostatecznej decyzji administracyjnej.

Naczelny Sąd Administracyjny po rozpoznaniu na rozprawie sprawy ze skargi Ewy W. na decyzję Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego w Ł. z dnia 4 grudnia 2002 r. (...) w przedmiocie nakazania rozbiórki części obiektu budowlanego - oddala skargę.

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 4 grudnia 2002 r. Wojewódzki Inspektor Nadzoru Budowlanego w Ł. utrzymał w mocy decyzję Powiatowego Inspektora Budowlanego w Ł. z dnia 16 września 2002 r. w przedmiocie nakazania Ewie, Joannie i Piotrowi W. wykonanie rozbiórki wybudowanej części jednorodzinnego budynku mieszkalnego zlokalizowanego na nieruchomości położonej w Ł. przy ul. P. 5 w zakresie części nadziemnej w całości oraz części podziemnej do głębokości 50 cm poniżej poziomu terenu;

decyzja organu I instancji przewidywała, że pozostałe elementy części podziemnej budynku należy zasypać piaskiem ubijanym ręcznie warstwami o miąższości 30 cm.

W uzasadnieniu swojej decyzji organ II instancji podniósł, że w odwołaniu od rozstrzygnięcia PINB w Ł. z dnia 16 września 2002 r. Ewa W. napisała, iż realizacja budynku mieszkalnego została wstrzymana z uwagi na wadliwie wydane pozwolenie na budowę, a więc z winy organu. Decyzją z dnia 23 listopada 1995 r. Wojewoda Ł. stwierdził nieważność decyzji o pozwoleniu na budowę i decyzja ta została utrzymana w mocy przez Głównego Inspektora Nadzoru Budowlanego w W. oraz przez NSA.