Wyrok NSA z dnia 8 listopada 2002 r., sygn. I SA 787/01

Użyte w art. 7 ust. 1 dekretu z dnia 26 października 1945 r. o własności i użytkowaniu gruntów na obszarze m.st. Warszawy /Dz.U. nr 50 poz. 279 ze zm./ określenie "będący w posiadaniu gruntu" odnosi się do prawnych następców właściciela. Właściciel gruntu nie miał obowiązku udowodnienia, iż był w posiadaniu gruntu.

Naczelny Sąd Administracyjny po rozpoznaniu sprawy ze skarg Stefana L., Jana L. i Krystyny Ż. na decyzję Wojewody M. z dnia 9 lutego 2001 r. (...) w przedmiocie odmowy przyznania prawa własności czasowej - uchyla zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję Starosty Powiatu W. z dnia 12 lipca 2000 r. (...); (...).

UZASADNIENIE

Wojewoda M. decyzją z dnia 9 lutego 2001 r. (...) utrzymał w mocy decyzję Starosty Powiatu W. z dnia 12 lipca 2000 r. (...), którą na podstawie art. 7 ust. 1 i 2 dekretu z dnia 26 października 1945 r. o własności i użytkowaniu gruntów na obszarze m.st. Warszawy /Dz.U. nr 50 poz. 279/ odmówiono ustanowienia prawa użytkowania wieczystego /własności czasowej/ do części gruntu nieruchomości położonej w W. przy ul. W. 3 ozn. hip. Nr 172614 wchodzącej w skład działki ew. nr 89 z obrębu 5-06-05 będącej własnością Skarbu Państwa.