Wyrok NSA z dnia 18 października 2002 r., sygn. I SA/Łd 190/01

W sytuacji, gdy podatnikowi przysługiwało uprawnienie do obniżenia kwoty podatku należnego, lecz uprawnienie to utracił na skutek nie przestrzegania rygorów przewidzianych w ustawie z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./, brak jest podstaw prawnych do zaliczenia tego podatku do kosztów uzyskania przychodów.

UZASADNIENIE

W niniejszej sprawie stan faktyczny jest bezsporny. Przedmiotem rozbieżności jest jedynie wykładnia przepisu prawa materialnego. Organy podatkowe oraz podatnicy dokonują bowiem odmiennej interpretacji art. 23 ust. 1 pkt 43 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. 2000 nr 14 poz. 176 ze zm./. Przepis ten stanowi, że nie uważa się za koszty uzyskania przychodów podatku od towarów i usług. Jest to zasada, od której tenże przepis wprowadza wyjątki. Mianowicie jest kosztem uzyskania przychodów: