Wyrok NSA z dnia 10 stycznia 2001 r., sygn. SA/Sz 1911/99

Wartość zobowiązań pokrytych za wynajmującego przez najemcę stanowi w istocie rzeczy przychód z tytułu wynajmu.

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 2 czerwca 1999 r., wydaną na podstawie art. 21 par. 1 i par. 3 oraz art. 51 par. 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa /Dz.U. nr 137 poz. 926 ze zm./, art. 10 ust. 1 pkt 6, art. 22 ust. 4 i art. 45 ust. 1, 4 i 6 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. 1993 nr 90 poz. 416 ze zm./ oraz art. 24 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 28 września 1991 r. o kontroli skarbowej /Dz.U. nr 100 poz. 442 ze zm./, Inspektor Kontroli Skarbowej Eugeniusz Z. z Urzędu Kontroli Skarbowej w S. określił Elżbiecie G. należny podatek dochodowy od osób fizycznych za 1995 r. w wysokości 4.294,70 zł oraz zaległość podatkową w tymże podatku w wysokości 2.700,60 zł.

Z uzasadnienia powyższej decyzji wynika, że do jej wydania doszło w następstwie ustalenia przez organ kontroli skarbowej, iż w zeznaniu rocznym podatniczka nie wykazała przychodów osiągniętych z wynajmu nieruchomości, zawarła ona bowiem w dniu 15 grudnia 1995 r. umowę najmu ze Spółką z o.o. "R." z siedzibą w K., na podstawie której oddała tej Spółce do używania 500 m2 powierzchni hali głównej oraz 1.000 m2 placu wraz z drogą dojazdową stanowiących część nieruchomości położonej przy ul. S. w K. Wynika z tej umowy, że zawarta ona została na okres od 1 stycznia 1995 r. do dnia 31 grudnia 1996 r. i zgodnie z jej par. 8 najemca miał zapłacić w dniu 5 grudnia 1996 r. wynajmującemu za używanie i korzystanie z nieruchomości 1.200 zł. W dniu 26 listopada 1996 r. strony zawarły aneks do tej umowy, w którym ustaliły, że najemca zapłaci do 31 grudnia 1996 r. wynajmującemu kwotę 30.000 zł, a podatek od nieruchomości i opłatę za wieczyste użytkowanie, zapłacone przez Spółkę za lata 1995 i 1996, przenosi się na wynajmującego.