Wyrok NSA z dnia 19 kwietnia 2012 r., sygn. II FSK 1737/10

Uzyskanie dochodu przez osobę objętą obowiązkiem podatkowym w podatku dochodowym od osób fizycznych nie zawsze powoduje przekształcenie tego obowiązku w zobowiązanie podatkowe, czyli w wynikające z obowiązku podatkowego zobowiązanie podatnika do zapłacenia podatku w wysokości, w terminie oraz w miejscu określonych w przepisach prawa podatkowego (art. 5 O.p.). W szczególności w wypadku objęcia określonego dochodu zwolnieniem podatkowym, uzyskanie takiego zwolnionego dochodu nie powoduje przekształcenia obowiązku podatkowego w zobowiązanie podatkowe, a więc nie powoduje obowiązku zapłacenia podatku.

Teza od Redakcji

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Tomasz Zborzyński (sprawozdawca), Sędziowie: NSA Stefan Babiarz, WSA del. Anna Sokołowska, Protokolant Maciej Wojtuń, po rozpoznaniu w dniu 19 kwietnia 2012 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej D. S. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach z dnia 1 marca 2010 r. sygn. akt I SA/Gl 562/09 w sprawie ze skargi D. S. na interpretację Ministra Finansów z dnia 13 marca 2009 r. nr [...] w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych 1) oddala skargę kasacyjną, 2) zasądza od D. S. na rzecz Ministra Finansów kwotę 240 (dwieście czterdzieści) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

Zaskarżonym wyrokiem Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach oddalił skargę D.S. na indywidualną interpretację Ministra Finansów w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych.

Stan sprawy Sąd przedstawił w sposób następujący:

Wnioskiem z dnia 23 grudnia 2008 r. skarżąca zwróciła się o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych, w zakresie skutków podatkowych otrzymania na podstawie wyroku sądu powszechnego odszkodowania z tytułu niemożności pobierania czynszu z wynajmu lokali użytkowych. Wskazała, że zasądzone w 2008 r. i w tym samym roku wypłacone odszkodowanie obejmowało utracone korzyści za okres od dnia 17 października 1997 r. do dnia 30 listopada 2005 r., a z uzasadnienia wyroku wynika, że zasądzono je w kwocie netto, to jest po odliczeniu wyliczonych hipotetycznie należności podatkowych. W związku z tak przedstawionym stanem faktycznym skarżąca sformułowała następujące pytania: 1) czy zasądzone odszkodowanie podlega opodatkowaniu tylko w części przypadającej za okres od 1 stycznia 2003 r. - zajmując stanowisko, że opodatkowaniu może podlegać tylko odszkodowanie za okres od 1 stycznia 2003 r., motywowane tym, że do dnia 31 grudnia 2002 r. takie odszkodowania były wolne od podatku dochodowego; 2) czy sąd powszechny orzekając o odszkodowaniu był uprawniony do ustalenia wysokości zobowiązania podatkowego i potrącenia go z kwoty odszkodowania za okres 8 lat, w sytuacji, gdy opodatkowaniu podlegałby jedynie miesięczny dochód z czynszu, gdyby lokale znajdowały się we władaniu skarżącej - zajmując stanowisko, że podatek jednorazowy stanowi kwotę wyższą; 3) czy odszkodowanie podlega opodatkowaniu, skoro jego wysokość została ustalona po odliczeniu należności podatkowych - zajmując stanowisko, że odszkodowanie to opodatkowaniu nie podlega, ponieważ podatek od kwoty odszkodowania został już uiszczony.