Wyrok NSA z dnia 2 lutego 2001 r., sygn. II SA/Łd 601/99

Fakt, iż represją w rozumieniu art. 2 pkt 1 ustawy z dnia 31 maja 1996 r. o świadczeniu pieniężnym przysługującym osobom deportowanym do pracy przymusowej oraz osadzonym w obozach pracy przez III Rzeszę i Związek Socjalistycznych Republik Radzieckich /Dz.U. nr 87 poz. 395 ze zm./ jest samo osadzenie w obozie pracy przymusowej z określonych przyczyn bez jednoczesnego łączenia tegoż osadzenia z wykonywaniem pracy przymusowej, nie oznacza, że intencją ustawodawcy definiującego represję treścią art. 2 pkt 2 tejże ustawy nie było połączenie faktu wywiezienia na okres co najmniej 6 miesięcy z terytorium państwa polskiego, w jego granicach sprzed dnia 1 września 1939 r., z obowiązkiem świadczenia pracy przymusowej.

Naczelny Sąd Administracyjny po rozpoznaniu sprawy ze skargi Kazimierza Cz. na decyzję Kierownika Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych z dnia 31 marca 1999 r. (...) w przedmiocie odmowy przyznania uprawnienia do świadczenia pieniężnego - uchyla zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję Kierownika Urzędu ds. Kombatantów i Osób Represjonowanych z dnia 1 września 1998 r. (...); (...).