Wyrok NSA z dnia 23 lutego 2001 r., sygn. I SA/Lu 1266/99

Nieskorzystanie przez organ odwoławczy z przeprowadzenia w granicach określonych art. 136 i art. 138 par. 2 Kpa postępowania dowodowego uzupełniającego świadczy o niewyjaśnieniu wszystkich istotnych dla spraw okoliczności naruszenia zasady swobodnej oceny dowodów w stopniu mogącym mieć wpływ na treść rozstrzygnięcia.

Naczelny Sąd Administracyjny w W. po rozpoznaniu w dniu 23 lutego 2001 r. sprawy ze skargi Przedsiębiorstwa Transportowo-Handlowego "T." w S. na decyzję Prezesa Głównego Urzędu Ceł z dnia 23 listopada 1999 r. (...) w przedmiocie opłaty drogowej - uchyla zaskarżoną decyzję, (...).

UZASADNIENIE

Zaskarżoną decyzją na podstawie art. 138 par. 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. - Kpa /Dz.U. 1980 nr 9 poz. 26 ze zm./, art. 13 ust 2, ust. 2a i 4 i art. 40b ust. 1 i 2 ustawy z dnia 21 marca 1985 r. o drogach publicznych /Dz.U. nr 14 poz. 60 ze zm./, par. 5 rozporządzenia Ministra Transportu i Gospodarki Morskiej z dnia 1 kwietnia 1999 r., w sprawie warunków technicznych pojazdów oraz zakresu ich niezbędnego wyposażenia /Dz.U. nr 44 poz. 432/, par. 9 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 17 marca 1998 r. w sprawie opłat drogowych /Dz.U. nr 40 poz. 230 ze zm./ i par. 1 i 2 rozporządzenia Ministra Transportu i Gospodarki Morskiej z dnia 23 września 1998 r. w sprawie określenia wysokości prowizji od opłat drogowych pobieranych przez urzędy celne oraz sposobu jej pobierania i rozliczania z Generalną Dyrekcją Dróg Publicznych /Dz.U. nr 125 poz. 829/ Prezes Głównego Urzędu Ceł utrzymał w mocy decyzję Dyrektora Urzędu Celnego w B.-P. (...) z dnia 11 października 1999 r.