Wyrok NSA z dnia 20 maja 1999 r., sygn. III SA 5036/98

Treść umowy cywilnoprawnej ma skutek wyłącznie pomiędzy stronami tej umowy i nie może modyfikować treści obowiązku podatkowego, który jest stosunkiem administracyjnoprawny między poszczególnymi podatnikami a budżetem państwa i kształtowany jest bezpośrednio przez normy prawa podatkowego.

Naczelny Sąd Administracyjny po rozpoznaniu sprawy ze skargi "R.P." Sp. z o.o. z siedzibą w W. na decyzję Izby Skarbowej w W. z dnia 27 stycznia 1998 r. (...) w przedmiocie podatku dochodowego od osób prawnych za 1995 r. - oddala skargę.

UZASADNIENIE

Urząd Skarbowy W.-P., opierając się na wynikach kontroli skarbowej, decyzją z dnia 22 maja 1997 r. stwierdził zaniżenie podatku dochodowego w Spółce z o.o. "R.P." za 1995 r. Zaniżenie to o kwotę 282.119,30 zł było skutkiem zawyżenia kosztów uzyskania przychodów o kwotę 705.298,31 zł. Urząd ten nie uznał bowiem za koszty uzyskania przychodów: wydatków w łącznej kwocie 705.186,62 zł za pozorne usługi doradcze oraz wydatku w kwocie 111,69 zł za paliwo do samochodu nie wykorzystywanego dla potrzeb prowadzonej działalności. Konsekwencją tego stanowiska było określenie należnego podatku dochodowego od osób prawnych za 1995 r. w kwocie 347.106.40 zł.

Izba Skarbowa w W. nie uwzględniła zarzutów odwołania Spółki co do odrzucenia z kosztów wydatków za usługi doradztwa i zaskarżoną decyzją utrzymała w mocy decyzję organu pierwszej instancji. Za podstawę prawną swej decyzji Izba Skarbowa powołała przepisy art. 138 par. 1 pkt 1 Kpa w zw. z art. 335 Ordynacji podatkowej oraz przepisy art. 15 ust. 1 w zw. z art. 11 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych /Dz.U. 1993 nr 106 poz. 482 ze zm./.

W zakresie ustaleń faktycznych organ odwoławczy stwierdził, że podatnik doprowadził do uszczuplenia w podatku dochodowym poprzez zaliczenie do kosztów uzyskania przychodów usług doradztwa świadczonych przez dwie firmy hiszpańskie: