Wyrok NSA z dnia 3 marca 1999 r., sygn. SA/Sz 1125/98

Ponoszenie przez podatnika okresowych wydatków z tytułu umowy leasingowej pozostawało w bezpośrednim związku przyczynowym z uzyskiwanymi i spodziewanymi przychodami tak długo, jak długo miał on obiektywną możliwość korzystania z przedmiotu tej umowy.

Utrata przedmiotu umowy, niezależnie od okoliczności w jakich nastąpiła, pozbawia podatnika możliwości korzystania z przedmiotu leasingu i uzyskiwania przychodów w następstwie jego używania, a zatem wydatków z tytułu czynszu wynikającego z umowy leasingu, ponoszone już po tej utracie, nie sposób uznać za poniesione w celu osiągnięcia przychodu, skoro w rzeczywistości były one wydatkami z tytułu używania przedmiotu umowy, którym podatnik już nie dysponował.

Naczelny Sąd Administracyjny po rozpoznaniu w dniu 3 marca 1999 r. sprawy ze skargi Marianny i Mieczysława K. na decyzję Izby Skarbowej w Sz. z dnia 26 maja 1998 r. (...) w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych za 1996 r. - oddala skargę.

UZASADNIENIE

Decyzją z 14 kwietnia 1998 r. (...), wydaną na podstawie art. 24 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 28 września 1991 r. o kontroli skarbowej /Dz.U. nr 100 poz. 442 ze zm./, art. 21 par. 3 i art. 207 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa /Dz.U. nr 137 poz. 926/ oraz art. 3 ust. 1, art. 6 ust. 2, art. 10 ust. 1 pkt 3, art. 22 ust. 1 i 5, art. 24 ust. 1, art. 27 ust. 1 i art. 45 ust. 4 i 6 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. 1993 nr 90 poz. 416 ze zm./. Inspektor Kontroli Skarbowej Iwona N. z Urzędu Kontroli Skarbowej w Sz. określiła Mieczysławowi i Mariannie małżonkom K.: