Wyrok NSA z dnia 5 lutego 1999 r., sygn. I SA/Gd 335/97

Przy wymiarze podatku dochodowego podmiotowi osiągającemu przychody z obrotu towarami za regułę przyjąć należy, że odmowie zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków na zakup towaru winno towarzyszyć pominięcie po stronie przychodów wartości sprzedaży tego samego towaru. Naruszenie tej reguły w skrajnych przypadkach może doprowadzić do niedopuszczalnego opodatkowania paserstwa /art. 2 ust. 1 pkt 4 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych - t.j. Dz.U. 1993 nr 90 poz. 416 ze zm./. W przypadku obrotu złomu metali nieżelaznych prawdopodobieństwo takie jest daleko idące. Wynika ono z faktów powszechnie znanych /powtarzające się kradzieże urządzeń wykonanych z miedzi/, których nagminność doprowadziła do koncesjonowania obrotu metalami nieżelaznymi.

Naczelny Sąd Administracyjny po rozpoznaniu sprawy ze skargi Agnieszki i Jacka małżonków L. na decyzję Izby Skarbowej w S. z dnia 24 stycznia 1997 r. (...) w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych za 1993 r. uchyla zaskarżoną decyzję; (...).

UZASADNIENIE

Urząd Skarbowy w S. decyzją z dnia 29 października 1996 r. (...) określił Jackowi i Agnieszce małżonkom L. łączne zobowiązanie w podatku dochodowym od osób fizycznych za 1993 r. /art. 6 ust. 2 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych - t.j. Dz.U. 1993 nr 90 poz. 416 ze zm./ w kwocie 32.020,80 nowych złotych, w sytuacji kiedy podatnicy we wspólnym zeznaniu /PIT-31/ deklarowali łączny podatek w wysokości 242.920.000 starych złotych.