Wyrok NSA z dnia 23 stycznia 1997 r., sygn. SA/Bk 41/96

Błędna jest interpretacja organów skarbowych uznająca każdy zwrot świadczenia pieniężnego wskutek rozwiązania umowy wzajemnej za ukrytą formę pożyczki.

UZASADNIENIE

Urząd Skarbowy w B. P. decyzją z dnia 14 września 1995 r. (...), wydaną na podstawie art. 1 ust. 1 ustawy o opłacie skarbowej /Dz.U. nr 4 poz. 23/ i par. 68 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 26 czerwca 1992 r. w sprawie opłaty skarbowej /Dz.U. nr 53 poz. 253 ze zm./, ustalił dla Spółki z o.o. "F." w B. P. opłatę skarbową w wysokości 1.560,00 zł od umowy pożyczki udzielonej Arturowi R. W uzasadnieniu organ wyjaśnił, iż urząd kontroli skarbowej, że Spółka nie odprowadziła opłaty skarbowej od umowy pożyczki zawartej dnia 1 października 1993 r. z A. R. W żądaniu skierowania sprawy na drogę postępowania podatkowego Spółka twierdziła, że kwota 78.000 zł nie była pożyczką, a stanowiła przedpłatę /zadatek/ na przyszłą dostawę jabłek. Zdaniem Urzędu Skarbowego, wpłacona suma nie stanowi zadatku w świetle art. 58 par. 1 Kc, jak również postanowień Kodeksu handlowego, gdyż umowa nie wywołuje skutków prawnych z następujących względów: