Wyrok NSA z dnia 10 lipca 1996 r., sygn. SA/Ka 1244/95

Zakwestionowanie - z punktu widzenia przepisów o rachunkowości - księgowania zakupionych surowców bezpośrednio w "koszty" nie może oznaczać, iż z punktu widzenia przepisów prawa podatkowego wydatki te nie mogą być traktowane jako koszty rzeczywiście poniesione.

uchyla zaskarżoną decyzję.

UZASADNIENIE

Decyzją Urzędu Skarbowego w W. z dnia 11 stycznia 1995 r. określono wysokość podatku dochodowego od osób prawnych należnego od Spółki z o.o. "M." na kwotę 2.121.376.000 zł. Według argumentacji organu podatkowego Spółka nie objęła ewidencją ilościowo-wartościową zakupionych materiałów i opakowań i zaliczyła je w całości do kosztów uzyskania przychodu z chwilą zakupu. Było to sprzeczne z par. 5 ust. 1 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 15 stycznia 1991 r. w sprawie zasad prowadzenia rachunkowości w powiązaniu z art. 7 i art. 25 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych. Uznano, że przyjęty przez Spółkę sposób księgowania zakupionych surowców i materiałów bezpośrednio po ich zakupie nie pozwalał na ustalenie kosztów materiałów i surowców zużytych na produkcję sprzedaną. Skoro Spółka nie wykazywała w poszczególnych okresach sprawozdawczych /miesiącach/ wyceny stanu zapasów materiałów na początek i koniec okresu sprawozdawczego, to ustalone przez nią koszty uzyskania przychodów nie mogły stanowić faktycznych kosztów związanych z przychodem danego okresu sprawozdawczego. Z uwagi na te nieprawidłowości Urząd Skarbowy ustalił w drodze szacunku miesięczne zaliczki na podatek dochodowy.

Urząd Skarbowy zarzucił również Spółce, iż bezzasadnie zaliczyła do kosztów uzyskania przychodów wydatki związane z wykonywaniem robót remontowo-konserwacyjnych przez Zakład Handlowy "J." Wartość netto tych robót wyniosła 376.305.000 zł. Urząd nie dał wiary przedłożonym do akt załącznikom do faktur uznając, że Spółka w dniu kontroli nie posiadała umowy z dnia 25 października 1993 r., jak i załączników do faktur. Przedłożone dowody nie stanowiły wystarczających dowodów księgowych, na postawie których Spółka mogła zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów wydatki związane z remontem.