Wyrok NSA z dnia 7 sierpnia 1998 r., sygn. I SA/Gd 1326/96

1. Organy prowadzące postępowanie, przywiązując zasadnicze znaczenie do poprawności formalnej dowodu, zamiast do wyjaśnienia, czy koszt został poniesiony i czy miał na względzie uzyskanie przychodu naruszają przepisy postępowania administracyjnego, w szczególności art. 7, art. 75 par. 1, art. 77 par. 1, art. 80, art. 107 par. 3 Kpa, nie wyjaśniając i nie rozważając w dostatecznym stopniu okoliczności istotnych dla załatwienia sprawy.

Zgodnie z utrwalonym orzecznictwem NSA przepisy o rachunkowości określają zasady prowadzenia ksiąg i wymogi dowodów księgowych, nie rozstrzygają natomiast o tym, co stanowi koszt uzyskania przychodu. O tym stanowią przepisy ustawy podatkowej.

2. Uwarunkowanie uznania odpisu na fundusz od wpłaty środków pieniężnych, stanowiących równowartość odpisu na odrębny rachunek bankowy Funduszu, nastąpiło dopiero wskutek znowelizowania art. 16 ust. 1 pkt 9 ustawy ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych /Dz.U. 1993 nr 106 poz. 482 ze zm./ ustawą z dnia 21 listopada 1996 r. o zmianie ustawy o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych oraz o zmianie niektórych ustaw /Dz.U. nr 147 poz. 686/.