Wyrok NSA z dnia 23 września 1998 r., sygn. I SA/Gd 986/97

Wszystkie wydatki na podróże służbowe mogą być uznane za koszt uzyskania przychodu pod zasadniczym warunkiem, że podatnik dysponuje wymaganym przez prawo dowodem, że wydatek poniesiono i że był on niezbędny do osiągnięcia przychodu firmy.

UZASADNIENIE

W dniach od 27 września do 16 grudnia 1994 r. Inspektor Urzędu Kontroli Skarbowej w B. przeprowadził w Spółce z o.o. "F." w B. kontrolę w zakresie rozliczeń z budżetem za 1993 r.

Nie zgadzając się z ustaleniami kontrolującego, Spółka wystąpiła dnia 9 stycznia 1995 r. z żądaniem skierowania sprawy na drogę postępowania w sprawach zobowiązań podatkowych, zarzucając, że nie zostało przeprowadzone żadne postępowanie wyjaśniające, szczególnie z zeznań świadków odpowiedzialnych za dystrybucję i księgowanie katalogów.

Pełnomocnik Spółki w odpowiedzi na wezwanie Urzędu Skarbowego pismem z dnia 27 lutego 1995 r. podtrzymał zastrzeżenia zgłoszone w żądaniu skierowania sprawy na drogę postępowania w sprawach zobowiązań podatkowych i wnosił o ponowną kontrolę dokumentów księgowych i magazynowych oraz o przesłuchanie w charakterze świadków osób odpowiedzialnych w 1992 r. i 1993 r. w Spółce za rozliczenia z Przedsiębiorstwem "R.", a także pracowników Zakładu "R." w B., odpowiedzialnych za rozliczenia z "F.".

Postępowanie dowodowe w tym zakresie zostało przeprowadzone. Decyzją z dnia 12 grudnia 1996 r. Pierwszy Urząd Skarbowy w B. określił wysokość należnego podatku dochodowego od osób prawnych za 1993 r. w kwocie 14.636 zł /po denominacji/, podczas gdy deklarowany przez Spółkę podatek wynosił "0".

W odwołaniu do Izby Skarbowej Spółka "F." wnosiła o uznanie za koszty uzyskania przychodów kwestionowanych wydatków poniesionych w 1993 r. zarzucając zaskarżonej decyzji naruszenie przepisów ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych /Dz.U. 1993 nr 106 poz. 482 ze zm./, a w szczególności art. 15 tej ustawy.