Wyrok NSA z dnia 2 września 1994 r., sygn. II SA 2486/92

1. Przepis art. 2 ust. 1 lit. "e" dekretu Polskiego Komitetu Wyzwolenia Narodowego z dnia 6 września 1944 r. o przeprowadzeniu reformy rolnej /Dz.U. 1945 nr 3 poz. 13/ nie dawał podstaw do uznawania udziału w nieruchomości spadkowej za nieruchomość stanowiącą współwłasność łączną i dodawania całej jej powierzchni do innej nieruchomości stanowiącej własność tej samej osoby.

2. Na sposób liczenia powierzchni norm obszarowych nieruchomości przeznaczonych na cele reformy rolnej nie miały wpływu wszelkie zdarzenia zaistniałe po 13 września 1944 r., w tym również następstwa otwarcia spadku.

Zaskarżoną decyzję uchyla w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności przejęcia nieruchomości na cele reformy rolnej.

UZASADNIENIE

Orzeczeniem nr U.T. 4/25/47 z dnia 7 grudnia 1948 r., wydanym na podstawie art. 2 ust. 1 lit. "e" dekretu z dnia 6 września 1944 r. o przeprowadzeniu reformy rolnej /Dz.U. 1945 r. nr 3 poz. 13/, Wojewoda w P. oddalił wniosek zainteresowanej Eugenii Teresy T. o zwolnienie spod przejęcia na cele reformy rolnej jej nieruchomości ziemskiej S. o powierzchni 83,2169 ha oraz uznał, że ta nieruchomość i nieruchomość ziemska G. o powierzchni 86,6397 ha stanowiąca własność Józefa T. - obie położone w powiecie W. - "podpadają pod działanie" wymienionego przepisu. W uzasadnieniu Wojewoda podał, że Józef T. zmarł 17 grudnia 1939 r., a jego spadkobiercami w 1/4 była żona Józefa T. i w 3/4 czworo dzieci: zainteresowana, Lech, Ryszard Marian i Irena Łucja T. Z kolei po zmarłej jesienią 1946 r. Józefa T. jej spadkobiercami zostały dzieci - każde w 1/4części. W rezultacie, jak przyjął Wojewoda, zainteresowana oprócz własnego majątku S. była "współwłaścicielką do wspólnej ręki" majątku G. z tytułu podwójnego spadkobrania po ojcu i matce. Łączny obszar majątków 169,8566 ha przekraczał określoną dla Woj. P. maksymalną powierzchnię 100 ha i dlatego oba majątki z mocy art. 2 ust. 1 lit. "e" dekretu zostały przejęte na cele reformy rolnej. Za bezskuteczne w świetle art. 2 ust. 2 dekretu Wojewoda uznał dokonane aktem notarialnym z dnia 8 lipca 1946 r. odstąpienie przez zainteresowaną i jej matkę udziałów spadkowych po Józefie T. na rzecz Ireny Łucji i Ryszarda Mariana T.