Wyrok NSA z dnia 15 stycznia 2016 r., sygn. I OSK 1038/14

Pojęcia nieruchomości ziemskiej nie można ograniczyć jedynie do użytków lub gruntów rolnych, lecz obejmuje ono również i grunty, które nie są wprawdzie bezpośrednio wykorzystywane do produkcji rolnej, ale bez nich produkcja ta nie byłaby możliwa: grunty pod budynkami, podwórza, okólniki, drogi wewnętrzne.

Teza od Redakcji

 

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Maria Wiśniewska Sędziowie: Sędzia NSA Irena Kamińska Sędzia del. WSA Czesława Nowak-Kolczyńska (spr.) Protokolant st. inspektor sądowy Tomasz Zieliński po rozpoznaniu w dniu 15 stycznia 2016 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej P. T. i I. T.-D. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 26 listopada 2013 r. sygn. akt I SA/Wa 857/13 w sprawie ze skargi P. T. i I. T.-D. na decyzję Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia [...] lutego 2013 r. nr [...] w przedmiocie reformy rolnej oddala skargę kasacyjną

Uzasadnienie

Wyrokiem z dnia 26 listopada 2013 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie oddalił skargę P. T. i I. T.-D. na decyzję Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia [...] lutego 2013 r. nr [...] w przedmiocie reformy rolnej.

W uzasadnieniu wyroku Sąd przyjął następujące okoliczności faktyczne i stan prawny sprawy.

Minister Rolnictwa i Rozwoju Wsi, decyzją z dnia [...] lutego 2013 r. nr [...], utrzymał w mocy decyzję Wojewody [...] z dnia [...] marca 2012 r. nr [...] o odmowie stwierdzenia, że zespół dworsko-parkowy o powierzchni [...] ha, położony we wsi S. (gm. B.) na działkach o nr ewidencyjnych: [...],[...],[...],[...],[...], stanowiący byłą własność J. I. S. z domu Ł.-M., zapisany obecnie w księdze wieczystej [...] prowadzonej przez Sąd Rejonowy w G., nie podlegał pod działanie przepisu art. 2 ust. 1 lit. e dekretu Polskiego Komitetu Wyzwolenia Narodowego z dnia 6 września 1944 r. o przeprowadzeniu reformy rolnej (Dz. U. z 1945 r. Nr 3, poz. 13, ze zm.).

Postępowanie to dotyczyło zespołu dworsko-parkowego pochodzącego z nieruchomości ziemskiej "[...]" o pow. [...] ha, stanowiącej byłą własność J. I. S. Organ, na podstawie przeprowadzonego postępowania dowodowego, w szczególności przesłuchania świadków (S. P. i B. A.) oraz odebrania wyjaśnień od strony (P. T.), a także uwzględniając dokumentację konserwatorską uznał, iż zespół dworsko-parkowy w S. nie był wydzielony w sposób, który pozwoliłby uznać go za odrębną część nienadającą się na cele reformy rolnej. Natomiast zarządzanie majątkiem ziemskim z budynku dworku świadczy o funkcjonalnym powiązaniu zespołu z rolniczą częścią majątku.